He's My Best Mistake | BxB

Kabanata 53

Kabanata 53

Nightmare

"Stop! Please, stop na!"

Rinig ko na ang pag-garalgal sa boses ko. I keep on begging him to stop. Pero parang wala siyang naririnig at patuloy parin siya sa paghambalos ng hawak niyang belt sa likod ko.

Ilang minuto pa ang nakalipas at parang naging musika nalang sakaniya ang bawat paghagulgol at pagdaing ko sa sobrang sakit. Para lang din 'yong nagsilbing isang komedya sakaniya dahil sa imbes na maawa at tigilan niya na ang ginagawa ay panay parin ang paghalakhak niya. Nakakakilabot. Para siyang isang demonyo sa pandinig ko.

Hanggang sa nakatulugan ko nalang ang sakit ng bawat paglapat ng malalakas na paghambalos ng belt sa likuran ko. Nang magtagal kasi ay hindi ko na rin ito maramdaman sa sobramg sakit.

Basta nagising nalang ako isang umaga nang halos hindi ko na maigalaw ang buong katawan ko. Isang pagkakamaling pag-angat ko lang sa may bandang likuran ko ay para na akong maiiyak ulit sa sakit.

I cried again. Not because of the pain and bruises he gave me.. I'm just scared that my life might end here.

I feel so hopeless. Sa bawat pananakit niya sa akin, ang laging tumatakbo sa isip ko ay ang mga taong iiwanan ko kung sakali mang babawian na ako ng buhay dito. My Mom and Dad. Kuya Zachy. My bestfriends.. a-and him.

Kailangan kong lumaban. Hindi ko siya pwedeng iwan. They might hate him even more! Baka siya ang masisi sa pangingidnap sa akin ng mga lalaking 'to! Baka madagdagan nanaman ang galit nina Mommy sakaniya.

"Gising na ba ang mahal naming senyorito?" I heard his demonic voice.

I immidiately closed my eyes. Alam ko na kasi ang gagawin niya. The more na magpapakita ako ng senyales sakaniyang kaya ko pa, na matapang ako, he keeps on hurting and threatening me. Ngayon, baka kaawaan niya naman na ako.

"Nandito na ang pagkain mo. Kumain kana," I heard him smirked. No!

That's not a food! I secretly bite my lower lip when I felt like I'm about to cry. Alam kong isa nanamang fresh meat ng baboy ang nakahain. They even forcefully tried to feed me those but for god's sake! Hindi ko na hinayaang dumampi 'yon sa loob ng bunganga ko. After no'n ay papagurin ulit niya ako sa pagmamaltrato sa akin. He's a demon!

"Hoy, isa!" Ang nakakakilabot niyang boses ang umalingawngaw sa buong kwarto. Kinuyos ko ang dalawang kamao ko nang maramdaman ko ang panginginig nito.

"Ayaw mong sumunod, ah." He said and I heard his footsteps towards me. Mas lalo akong ginapangan ng kaba.

"Ahh!" Wala sa sariling naimulat ko ang mga mata ko saka mabilis na napaupo nang maramdaman ko ang napakalamig na tubig. That's not just a water. There's an ice cubes in it. Pakiramdam ko ay mas lalong namanhid ang buong katawan ko sa sobrang lamig nito.

"Anak ng!" Kitang kita ko kung paano tumapat sa mismong mga mata ko ang napakatalim niyang titig.

"Gising ka na pala eh," I heard him laugh again like a demon. Patuloy lang siya sa paghalakhak na parang nakakatawa ang inasta ko. Muli akong kinilabutan.

And then suddenly he looked back to me again with the darkness of his eyes. Madiin na nag-igting ang mga panga niya at nakita ko kung papaano kumuyos ang mga kamao niya. Nangulubot narin ang mga daliri ko sa paa sa sobrang takot ko. Ang bilis niyang magbago ng emosyon. He even tried to rape me pero hindi siya nagtagumpay nang dumating na ang mga kasamahan niya. I-I can definitely say that this man in front of me is.. crazy.

And then there, I just find myself crying again while trying to stop him from slapping my face. Tuloy-tuloy lang siya sa pagsampal sa akin na siyang muling ikinadaing ko sa sakit. He even used his back palm to slap me so parang naging doble ang sakit.