Bir ŞEBSEL Hikayesi

48. bölüm

Selim tam Şebnemi arayacakken yukarıdan aşağıya yani kafasına yakın bir yerden pat diye bir bavul düşer yukarıya baktığında ise Şebnemi görür ve:
Ş: Aşkım bende atlıyorum. Tutarsın dimi beni zaten çokta uzun bir mesafe değil.
S: Bilmem tutarım sanırsam. Evet evet gel.
Ş: O zaman hadi bakalım Bismillah bir kii üüçç hobaaa der ve atlar zaten aradaki mesafe çok olmadığından Selim onu hemen yakalar ama Şebnem Selimin üzerine düşer tam birbirlerine yaklaşırken Şebnem birden Selimi iterek:
-Aşkitoşkom burda olmaz. Millet görür falan şimdi aa
S: Peki nasıl istersen nasılsa öperim ben bi şekilde der ve gülerler. Ve sonra Şebnem:
-(saate bakarak) Hiih aha saat geliyo! Hadi hadi yürü gidiyoruz!
S: Nereye ya
Ş:Uçağa şapşik
S:Ehee doğru. Ama önce evden biriki parça kıyafet alalım.
Ş:Hadi o zaman çabuk saat geçiyo derler ve hemen eve giderler. Herkes daha uyuyodur bitek Can evde değildir. Dışarı çıkmıştır. Eve gelince Şebnem ve Selim çıt çıkarmadan hemen Selimin toplarlar. Selimin eşyalarını topladıktan sonra evden sessizce çıkarlar. Bir taksi çağırıp havaalanına giderler. Şebnem:
-Hoh be aşkım yetiştik. Dahada vaktimiz kaldı. Aa hadi şu evdekilere mesaj atalım. Ver bakiyim telefonunu. Der ve Selimin telefonunu alıp mesaja başlar. Yazarken aynı zamanda dışından da söyler:
-"Evdekiler biz Şebnemle uzaklara yerleşicez. Yani Amerika'ya. Uzun bir süre dönmemeye kararlıyız. Yanımızda yeterince para var merak etmeyin. Evi de Özgürcüğüme bıraktım. Ben noter işlerini hallettim. Sadece yarın sabahtan Özgür gidip imza atacak.Hadi bizim uçağımız kalkıyo baay." Heh gönder, kimlere Özgür, Can, Kâinat, Almilla. Gönderildi...