İri zeytin ağacının altında,yabani erguvan dallarından örülmüş çardağın içi loştu iyice,serindi de. Dışarıda ise bulutsuz bir Temmuz göğü,öğle güneşinin yakıcı aydınlığıyla dolup taşıyordu. Rüzgar kesilmiş,toprak üstüne yalınayak basılmayacak kadar ısınmıştı. Bütün canlıların,bitkilerin,ağaçların gölgelerine çekilmiş evcil hayvanların,kendilerini ikindi serinliğinin çıkmasına değin,yarı baygın,uykulu hareketsiz bir tembelliği bıraktıkları saatler başlamıştı. Duygu da herzamanki güzelliği ile yaz ayının güzelliğini,sıcak günlerini güzel giyinip dışarda vakit geçirmek isterken bir talihsiz olay geldi başına. Evet evet en sevdiği o kırmızı elbiseyi yanlışlıkla ayakkabılarını giyerken kapının oradaki küçük bir çivi ile yırtılmıştı.Çok üzüldü ve dışarıya çıkmama kararı aldı. Herneyse üstünü değiştirip bahçede ablası Nilay ile birlikte sohbet ediyorlardı. Bir yandan ablası akşam için yemek hazırlıyordu. Ablası çok marifetli 26 yaşında daha bir genç kızdı henüz evlenmemişti.Tam sohbet esnasında bahçenin kapısı açıldı yakışıklı, uzun boylu,esmere yakın masmavi gözleri olan bir genç delikanlı kafasını içeri uzatarak ;
-"Pardon rahatsızlık veriyorum ama bir konuda bana yardımcı olabilir misiniz?" Diye sordu.
Duygu adete çocuğun bakışlarına dalıp gitmişti gözleri parlıyor,dili sürüştü ve ablasına baktı konuşma izni alır gibi.
-"Tabi ne konuda?" Dedi.
Genç delikanlı içeri girerek,
"Bu adrese beni getirir misiniz?" Dedi
Bu adres Duygu'nun hemen bir alt mahallesindeki Yıldız ablanındı.Duygu meraklı bir şekilde delikanlıya bakarak,
-"Bu adres bizim alt mahallemizdeki Yıldız ablanın,neden oraya gitmek istiyorsunuz"? Dedi.
Genç delikanlı ;
-"Heh evet Yıldız adında bir teyzem olduğunu söylemişti annem vefaat etmeden önce,fakat pek fazla görüşemediklerini ancak telefonla iletişim kurduklarını söylemişti. Ben İzmir' den geliyorum Üniversite için buraya geldim Kocaeli Üniversitesini kazandım ve teyzem de burada oturduğu için tanışma kararı aldım." Dedi.
Duygu ;
-"Öncelikle baş sağlığı dilerim." Dedi ve ablasına bakarak ;
-"Ablacım getirebilir miyim?" diye sordu.
Ablası Nilay ;
-"Peki Duygu ama acele et daha yapılacak işlerimiz var" dedi.
Duygu heyecanla genç delikanlıya gülümseyerek,
-"Hadi" dedi.
Ve kapıdan çıktılar Duygu heyecandan hiç birşey konuşmuyordu çünkü ilk defa böyle oluyordu aslında tam olarak kim olduğunu bilmiyor ve ona ait hiç bir bilgisi yoktu ama kalbine söz geçiremiyor,ritimleri değişiyor kendi kendine gülümsüyordu. Yürüme esnasında genç delikanlı durakladı ve Duygu'ya bakarak
-"Senin adının Duygu olduğunu biliyorum tamam ama benim adımı sormayacak mısın?" Dedi.
Duygu ;
-"Aa pardon tamamen aklımdan çıkmış Duygu ben" diyerek elini uzattuzattı.
Genç delikanlı ise gülümseyerek ;
-"Biliyorum,ben de Eray" dedi ve elini sıktı.
Eray sohbet etmeyi seven,oldukça bilgili,23 yaşında bir gençti. Yıldız ablanın evine gidinceye kadar sohbet ettiler birbirlerini tanıdılar.
