Scorose (opowiadanie zawieszone)

6. Kacper i przyjaciele (tylko ci niezbyt przyjaźni)

Następnego dnia, Albus spróbował podpytać, starszego brata, który pracował razem z ich ojcem o jakieś, jak to określił „ciekawe" tematy. W rozmowę starał się wpleść wątek dawnych poglądów Voldemorta i jego popleczników, ale James szybko uciął temat i poszedł do swojego pokoju żeby odespać nocną zmianę. Młody Potter musiał przyznać, że takie urwanie tematu rzeczywiście nie było podobne do jego brata, który mógłby godzinami opowiadać o swojej wymarzonej pracy.

Jako kolejny cel, Albus wyznaczył sobie swoją matkę, która wróciła do domu jak zawsze punktualnie po pracy.

- Co byś mamo zrobiła gdyby dzisiaj pojawił się Voldemort 2.0?- zapytał, nie dając jej czasu nawet na zdjęcie butów. Kobieta spojrzała na niego zaskoczona, marszcząc brwi.

- Voldemort 2.0?- jej syn potaknął.- Skąd przyszedł ci do głowy pomysł, że coś takiego się dzieje... albo zadzieje w przyszłości?

- To pytanie czysto teoretyczne- odparł, wiedząc, że kroczy po cienkim lodzie.- Ministerstwo od razu wszczęłoby alarm czy załatwiliby sprawę po cichu i co z Zakonem? Czy wy się dalej spotykacie czy już rozwiązano tą organizację?

- Nie wiem, dlaczego cię interesują takie tematy, ale nic się nie dzieje i nie ma, po co mobilizować aurorów i członków Zakonu- podsumowała dość surowym tonem żeby Albus zrozumiał, iż temat został zakończony.

Takie zachowanie ze strony Ginny też wydało się Albusowi podejrzane. Jego matka zazwyczaj chętnie z nim rozmawiała i odpowiadała szczegółowo na pytania, ale nie tym razem. Scorpius spotkał się z podobną odpowiedzią, gdy spróbował zapytać ojca o możliwy powrót dawnego koszmar.

- Nic o tym nie wiem i nie chce wiedzieć- oparł ostro Draco Malfoy i zamknął się w swoim gabinecie.

Scorpius rozumiał, że jego ojciec od wielu lat trzyma się z daleka od wszystkich podejrzanych osób i wydarzeń, nie chcąc narażać się społeczeństwu, które dalej pamiętało, kim mężczyzna kiedyś był. Niewielu bliskich współpracowników Voldemorta było na wolności, w sumie z grona tych najbliższych, wolny pozostał tylko Draco i jego matka. Przez to mieli wrogów zarówno wśród dawnych współpracowników i osób, które byłe przeciwne działaniom Czarnego Pana.

- Myślisz, że Rose może mieć rację?- zapytał Albus, gdy spotkali się wieczorem nad rzeką.- Moi krewni dziwnie urywają temat, a jej pewnie nawet nie udało się ze swoimi o tym porozmawiać.

- Nawet, jeśli coś się szykuje, czy my możemy tutaj coś zrobić?- zapytał blondyn.- W końcu wasi rodzice są u władzy, poradzili sobie, mając cień szansy, a teraz rządzą, więc w czym problem?

- W tym, że jeśli się coś dzieje, to nic nikt nie wie, a to już raz źle się skończyło- przypomniał mu Albus.- Poza tym, co za rodzina ma przed sobą takie wielkie sekrety jak prawdopodobny Voldemort 2.0?

- Nie nazywaj go tak, brzmisz jak jakaś nastolatka- stwierdził Scorpius.- Poza tym, jakoś nie wiem, co mielibyśmy teraz zrobić. Jeśli pójdziemy do gazety z naszymi przypuszczeniami to nas wyśmieją albo wasi rodzice wpadną w szał, albo jedno i drugie. Tylko oni mogę poinformować opinię publiczną tak żeby uniknąć paniki, a skoro tego nie robią to mają jakiś powód.

- Oby był dobry, bo jak nic się coś dzieje i sam nie wiem, czy milczenie tu pomoże- stwierdził, rzucając przed siebie kamień, który zniknął pod taflą wody, tworząc na powierzchni coraz większe kręgi.

Tego dnia, Albus wracał do domu, nie mogąc się pozbyć wrażenia, że Rose ma rację i jakaś tragedia wisi w powietrzu. W pewnym sensie zawsze lubił teorie spiskowe, przez co jego ojciec żartował, że bardziej nadaje się na pisarza niż Aurora, chociaż jedno było pewne, młodszy z synów Harry'ego, ani przez moment nie marzył o pracy w ministerstwie. Gdy uświadamiał sobie, że ta instytucja ponownie coś ukrywa przed społeczeństwem, tylko bardziej utwierdzał się w przekonaniu, że nie ma tam dla niego miejsca. Obecna sytuacja wręcz go odstraszała od tego miejsca i napawała przekonanie, że niezależnie od tego, kto jest u sterów, władza zawsze zataja część prawdy.