İhanet(tamamlandı)

Kırık Kalpler

Medyaya sevdigim bir parça bıraktım. Dinleyerek okuyabilirsiniz:)

Son kez Dilara'yı görmemin üzerinden iki hafta geçmişti. Bu iki hafta süre boyunca özel derslere başlamıştım ama yine de yeterli olmuyordu. O yüzden birkaç özel kurumla görüşmüştüm. Eski iş yerimle de iletişime geçmiştim. Önemli bir durum olduğundan bahsetmiştim. Ama henüz bir cevap gelmemişti.

Şimdi de özel dersteydim.
"Burada yerine yazacağız. x gördüğüm yere 2x+8 yazdığım zaman,doğrusal olduğu için ax+b...''
Aniden telefonum titremeye başladı. Dersin bitmesine de muhtemelen birkaç dakika kalmıştı. Telefonu umursamayıp sorunun kalan kısmını anlatmaya devam ettim.

Telefon ısrarla titriyordu. Nasıl sessize alacakken titreşime almıştım ki?

''O zaman bugünlük burada bırakalım. Sen şu testleri haftaya kadar hallet. Geldiğimde kontrol edeceğim.''

Özel ders bittiğinde özel ders verdiğim evden çıktım telefonumu çıkardım.
Erdem'in numarasıydı.
Benim yeni numaramı nasıl bulmuştu ki?
O gün onlardan tamamen kurtulmak için numaramı değiştirmiştim. İki haftadır kafam çok rahattı. Ama şimdi...

Açsam yine numaramı değiştirmem gerekecekti. Açmasam da benim olduğumdan yine emin olacaktı.

Akşam sokağın ortasında öylece kalmıştım. Ama açmak istemiyordum.
Yine arıyordu.
Açmıyordum.

Bir banka oturdum ve Pamir'in gelmesini beklemeye başladım. Pamir arabayla beni bırakmıştı. Özel dersim bitene kadar da spor salonuna gidecekti.

Hava çok soğuktu. Kış mevsimine yeni girmiş olmamıza rağmen havalar inanılmaz derecede soğuktu. Pamir'i aramak istiyordum ama Erdem bi saniye bile aramadan durmuyordu. Ellerimi birbirine sürterek ısınmaya çalıştığımda tanıdık bir ses duydum.

"Neden açmıyorsun şu s.ktiğimin telefonunu? Bana acı çektirmek hoşuna mı gidiyor?''

Erdem'in sesini beynimde mi duyuyordum?
Yoksa arkamda mı duruyordu?

Lütfen delirmiş olayım ama Erdem burada olmasın.
Ama maalesef hâlâ delirmemişim.

"Erdem? Ne işin var senin burada? Nasıl buldun beni? Bırak artık ya,bırak beni gelme peşimden. Yetmedi mi artık? İkimiz de yorulduk bence. Uzatma. Git.''

''Özel ders ilanlarını gördüm Dila. Seni bulamayacağımı mı sandın? Numaranı değiştirdin diye senden vaz mı geçeceğim?''

''Vazgeçeceksin. Sen beni sevmiyorsun. Sen manyaksın. Takıntılısın.''

''MANYAĞIM LAN!SEN DELİRTTİN BENİ!''

Sarhoştu.

''Erdem salak salak bağırma defol git.''

''GİTMİYORUM LAN. GİTMİYORUUM. SEVİYORUM SENİ DİYORUM DİLAAAA!SEVİYORUM!''

''ALLAH BELANI VERSİN SUS!''

Bunu bağırarak söylemem dışında sorun yoktu. Şimdi özel ders verdiğim çocuğa da rezil olacaktım.

''Erdem gel şu tarafta konuşalım.''

''Sen de özledin mi? Ben seni çok özledim. Sensiz olmuyor be Dila. Olmuyor. Ne yaptın sen bana be? Ne yaptın? Bu kadar çok sevgi olmaz çünkü. Kalbimden taşıyor. Her yanımda her yerimde sen varsın. DİLA SEVİYORUM SENİ. DİLAA!''

''Ya sus Allah aşkına işimi de elimden alacaksın. Zaten iş de sayılmaz ama. Sus lütfen Erdem. Sus. Kes. Anlamak niye bu kadar zor ya. Hayır diyorum. Özlemiyorum,sevmiyorum seni. Ben sana dönüşen her parçamı, senle harmanlanan her şeyi yaktım Erdem. Bitti benim için.''