Milen | Taegi

▪ 3

'Ama seni tahmin edebileceğinden çok fazla seviyorum.'

Medya: Billie Eilish - 6. 18. 18

Şarkı sözleri yoongi'den tae'ye ithaf.

-

Sessiz geçen yemeğin ardından taehyung izin isteyerek masadan kalkıp odasına çıktığı sıra arkasından bakarken yemekten önce odasına gelmemi isteyişi bir an düçüncelerimde yer edindi. Hızla masada bulunan suyu içerek izin isteyip oradan ayrılmıştım. Odasına doğru dikkat çekmeden gittim.

İçimde izah edemediğim bir heyecan vardı. Kim taehyung beni odasına çağırıyordu. Diğer yıllar yüzüme bile bakmayan adam, bu sefer kendi isteğiyle benimle iletişim kuruyordu. Bu aralar onda çok değişiklik seziyorum. Ergenlik dönemimde bile kız arkadaş yaptığımı öğrenince babasına söyleyip, açıktan okutturan kişinin bana ne gibi iyi düşünceleri olabilirdi ki?

Yeni değişiklik gösteren tavırlarına anlam veremiyordum. Daha fazla yavaş adımlarımla tae'yi bekletmemek için hızlandım.

Kapının önüne geldiğimde kuruyan boğazım yüzünden yutkunup daha fazla stres olmamak için kapıyı çalarak odaya girdim.

Uzanmış bir halde sırtını yatak başlığına yaslamış, kitap okuyan tae bakışlarını sonunda bana doğrultmuştu. İlişen gözlerimizle birlikte uzandığı yerden ayaklanarak dibimde bitmesi bir oldu.

Her defasında bunu yapmak zorunda mıydı? Zaten bakışlarıyla bile yerle bir etmeyi becerirken, yakınımda olması zor duruma sokuyordu.

"Anne ve babamı kendine sevdirttin. Şimdi de dikkat çekmek için aptal hareketlerde bulunuyorsun."

Söyledikleri yüzünden gözlerim şaşkınlığa büründü. Başımı hızla olumsuz manada salladım. Benim amacımın dediğiyle uzaktan yakından alakası yoktu. Hem neden böyle davranışlarda bulunma gereğinde bulunayım.

Bakışları gözlerimde pür dikkat dikiliyken başımı yere eğmiştim. Onun aksine gözlerinin içine bakmaya cesaretim yetmiyordu.

"Hyung, benim böyle bir amacım yok. Dikkat çekmeye çalışmı-"

"Yeter."

İliklerime kadar hissettiğim soğuk sesi kalbimin titremesine sebep olurken çaresizce sustum. Ona karşı söyleyeceğim kelimeler yine ağzımda düğümleniyordu.

Dibimdeki bedeniyle aniden üzerime doğru yürürken korkudan dolayı geriye doğru adımladım. Elindeki kitabı yatağa fırlatırcasına atıp tepkisiz bir şekilde konuştu.

"Her ne yapıyorsan yapmayı kes. Haddini aşıyorsun."

Gözlerim yavaşça buğulanmaya başlarken dişlerimi ağlamamak için sertçe sıktım. Duygularımı içime atıp dışa yansıtamamakdan yorulmuştum artık. Gün geçtikçe bu dahada zor bir hâle bürünüyordu. Aşık olduğum adamın bana sergilediği her harekette dayanacak güce erişemiyordum.

Daha fazla bulunduğum yerde dikilmeyerek odayı terk ettim. Kalmak isteyen bir diğer yanım ne kadar acısada dayanamamıştım. Elden gelen bir şeyim de yoktu.

Kendimi küçük odamın içine atarken soluğu pencerenin dibinde aldım. Temiz havayı içime çekip yüzüme çarpmasına izin vererek gözlerimi yumdum. Dıştan sessiz olan hallerime kıyasla içim kaos içerisindeydi. Her dakika aklımın bir köşesinde olan kişinin umrunda dahi olmamak çok kötü bir histi. Bütün bu yapmış olduğu şeyleri bir kenarı atıp, hiçbir şey olmamış gibi onu sevmeye devam etmem büyük aptallıktı. Sevgim gözlerimi öyle kör etmişti ki, yapmış olduğu hataları görmüyordum. yüzsüz gibi yine onu sevmeye devam ediyordum.