Bir akşam üstü pencereden bakıyordun
Ağır ağır,yollara inen karanlığa.
Bana benzeyen biri geçti evinin önünd
Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya...
O geçen ben değildim.
Bir gece,yatağında uyuyordun...
Uyanıverdin birden,sessiz dünyaya.
Bir rüyanın parçasıydı gözlerini açan,
Ve karanlıklar içindeydi odan...
Seni gören ben değildim.
Ben çok uzaktaydım o zaman,
Gözlerin kavuştu ağlamaya,sebebsiz ağlamaya.
Artık beni düşünmeye başladığından
Bıraktın kendini aşk içinde yaşamaya...
Bunu bilen ben değildim.
Bir kitap okuyordun dalgın...
İçinde insanlar seviyor,ya da ölüyorlardı.
Genç bir adamı öldürdüler romanda
Korktun,bütün yininle ağlamaya bşldn.
O ölen ben değildim.
Arkadaşlar telefondan yazdığım için hatalar olabiliyor.Her kıta 5 dize ama bazen alta kayıp 6-7 dize olabiliyor.Bazı kelimeler yanlış çıkabiliyor.
