" මගේ ජීවිත කතාව ගැන මතක් කරද්දී... මට මන් ගැනම අනුකම්පා හිතෙනවා ඩොක්ටර් "සුහෝ"..... මට හරි ආදරයක්... ආරක්ෂාවක්.. රැකවරණයක් ලැබුණානම්.... අද මන් මේ වගේ සමාජ රෝගියෙක් වෙලා ජීවිතේ හොදම කාලේ... මේ ලෝකෙන් සදහටම සමු දෙන්න වෙන්නේ නැති වෙන්න තිබ්බා ඩොක්ටර්.... "හ්ම්ම්ම්.... ඔව්.... එයා තරුණයි.... ගොඩක් තරුණයි... තවම අවුරුදු විසි හයක පොඩි කොල්ලෙක්... කියාගන්න බැරි තරම් ලස්සන රුපයක් එයාට තිබ්බා... ඒ මුණ දකින ඕනම කෙනෙක් හරි ඉක්මනට ඔහුට වශී වෙනවා.......හුරතල් කතා බහක්... හිනාවක් එක්ක... කලාතුරකින් මනුස්සයෙක්ට පිහිටන හුගක් දේවල් මේ ලස්සන රෝගියාගෙන් මන් දැක්කා.... දකින ඕන කෙනෙක් හිතන්නේ ඔහු ගොඩක් වාසනාවන්ත තරුණයෙක් කියලා.....හරිම සතුටින් ජිවත් වෙනවා ඇති කියලා...
ඒත්......
අද ඔහු seoul national hospital එකේ සමාජ රෝග ඒකකයේ තිස්පස් වෙනි වාට්ටුවේ HIV රෝගයෙන් පෙලිලා... ඔහුගේ අවසන් කාලය කාත් කවුරුත් නැතිව ගොඩක් අමාරුවෙන් ගෙවා දමනවා.....

YOU ARE READING
#The Pain 💔
Fanfictionයකෝ... මන් මේ ලෝකෙට ආවේ මගේ උවමනාවටද.. මන් අවජාතක වුනේ මගේ වැරද්දටද.. අම්මගේ ජීවිතේ කාලකන්නි කරන්න මන් දෙයියෙක්ද... ගෙදර හට්ටියෙ පැහෙන මස් හොද්දේ රස බලන් පිනක් නැති මට ඊරි මාන්ස කකුල් දෙක ලගට නිකම්ම පහල වෙනවද හ්යුන්ග්....