SIR PERDESİ

Bölüm 3 : Ön Gösterim (Düzenlendi)

Kumsal, ürkek adımlarla atılan konuma gelmişti. Hala ne tür bir oyun olduğunu bilmiyordu. Sadece arkadaşı tarafından önerilen bir oyun olduğu için buradaydı.

Oyuncuları öğrendiğinde daha da şaşırdı çünkü hepsi ile aynı okula gidiyordu.

"Kumsal, erken gelmişsin."

Eslem'in gelmesiyle biraz daha rahatlayan Kumsal arkadaşına yaklaştı.

"Aslında tam vaktinde geldim, diğerleri nerede?"

"Sanırım geliyorlar."

İki taraftan da gelen gençlere baktığında toplam 6 kişi olmuşlardı.

"Hava soğuk, önden içeriye geçelim bence."

Kumsal'ın tavsiyesi üzerine Yankı sordu. "Size de garip gelmiyor mu oyuna sadece bizim seçilmemiz? Ayrıca neden buradayız?"

"Mesajı doğru okumadın sanırım Yankı, oyunun ön gösterimi yapılacak. Muhtemelen diğer insanlar da içeridedir." Kumsal'ın cümlesi bitince Saye daha fazla beklemeden içeriye girdi, diğerleri de peşinden gitti.

Büyük salonda kimse yoktu.

"Birazdan gelirler herhalde."

Kumsal her zaman olumlu düşünmeyi severdi ve yine öyle yapıyordu.

Arın sandalyelerden birine oturdu. "Bu nasıl bir oyun böyle?"

"Üstelik yedinci oyuncu bile burada değil."
Rüzgar sinirli tonda konuşurken içeriye siyah saçlarıyla uyumlu kombiniyle Afra girdiğinde herkes konuşmayı kesmişti. Çıkan dedikodular yüzünden kimse onunla konuşmazdı. Afra bu duruma hiç takılmayıp ön sıralardan bir yere oturduğunda ışıklar kapandı ve video oynamaya başladı.

Gerici grafiklerden oluşan videonun arka planından bir ses duyulmaya başlandı.

"Sır Perdesi oyununa hoş geldiniz. Hepinizin amacı oyundaki katili bulmak." Bunu derken ekranda 7 oyuncunun profili vardı. "Peki ya kimin katilini mi?" dediğinde herkesi şok eden o görüntü çıktı."

"Nefes Aras, hepinizin bildiği o kız 1 yıl önce evinde ölü bulundu. Herkes buna intihar dedi çünkü el yazısıyla yazılmış bir not vardı. Fakat hayır, bu bir intihar değil bir cinayetti."

"Buna inanmamızı mı bekliyorsun?" Eslem'in sinirlendiği belliydi.

"El yazısı kopyalandı. Nefes ölümden korkan bir kızdı ve intihar etmesi için hiçbir sebep yoktu."

Eslem kollarını birbirine dolayıp konuştu. "Yine de hâlâ saçmalık."

"Ne olursa olsun, bu oyunda olmayı kabul ettiniz. Eğer bir yanlış yaparsanız içinizde sakladığınız o sır ortaya çıkar ve ben bunu zevkle izlerim."

Görüntü kapanıp ışıklar açıldığında Saye histerik bir şekilde güldü. "Bu tamamen delilik, sadece bir oyun olmalıydı fakat cinayet araştırmasının içine düştük. Polisler ne güne duruyor!"

Afra ilk defa onlarla konuştu. "Bu işi akıl edebilen birisi polise karışmazdı."

"Neden?" Eslem'in sorusuyla Afra ona küçümserce baktı. "Bu kadar deli olan bir insanın kaç tane sabıkası vardır akıl edemiyor musun?"

Eslem kışkırtılmayı sevmezdi. "Söylesene Afra, Nefes ile en yakın sendin hatta tek arkadaşın oydu. El yazısını kopyalayabilecek kadar yakın hem de!" Bu sefer gülen taraf Eslem oldu.

Afra histerik bir kahkaha atarak cevap verdi. "En yakın arkadaşımı öldürdüğümü mü söylüyorsun?"

"Sadece ufak bir tahminde bulunuyorum Afracığım."

"Kavga etmeyi kesin!" Saye'nin derin sesini kimse duymadı.

"Ya da Arın, sen Nefes'in eski sevgilisi değil misin?" Arın cevap vermeden Afra konuştu. "Sen böyle herkesi sorgulayacak mısın Eslem? Biliyor musun bunu yapan kişiler büyük bir suçluluk psikolojisi içindedir."

Eslem cevap vermeden Saye bağırdı. "Size yeter dedim, birbirinizi suçlayıp durmayın!"

Yankı saçlarını karıştırırken konuştu. "Saye haklı, katil bizden birisi olsaydı oyunun içinde olmazdık."

"Peki ya şimdi ona itaat mi edeceğiz." Kumsal'ın korktuğu belliydi.

"Eğer sırrından korkmuyorsan oyundan çık Kumsal."

Afra sanki insanları kışkırtmak için buradaydı. Kumsal ona cevap vermedi ve içinde sakladığı o sırrı ile tekrar yüzleşti. O korkuyordu, açığa çıkmaktan ve insanların diyeceği şeylerden, bu yüzden sustu ve ona itaat etmeyi tercih etti.

Yankı ve Rüzgar birbirine baktı. İkisinin sırrı da aynıydı. Ortaya çıkınca büyük bir ceza alacaklarını biliyorlardı, bu yüzden onların da itaat etmekten başka çaresi yoktu.

Arın; belki de en çok korkan oydu çünkü en pişman olduğu şeyi yapmıştı, bu yüzden oyunda kalmalıydı.

Saye eğer oyundan çıkarsa sadece kendi değil sevdikleri de zarar görecekti itaat etmekten başka yolu yoktu.

Afra sırrını yıllarca içinde taşımıştı ve ortaya çıktığında hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağını biliyordu. Herkes gibi o da itaat etmişti.

Böylece Sır Perdesi, katili
bulma oyunu tüm gerçekçiliği ile
başlamış oldu.