Mijn Kind!

Deel 4 mijn kind!

Hallo allemaal, ik heb nog geen comments gehad en dat vind ik erg jammer duss...zou je asjeblieft iets willen achterlaten, dat vind ik heel lief ♥

Ohjaa en je kunt me ook allemaal volgen op twitter:

@ RachelleWattpad

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik word wakker en zie Tim nog slapend naast me liggen op bed... ik trek snel me kleren aan en dan precies op tijd gaat de deur open, ik zie de hotelmedewerkster van gisteren weer in me deur opening...ze komt me vast nieuws brengen. ''Hallo'' zegt ze vrolijk, ''De spion volgt Jan en ik wil je laten weten waar hij nu is'', ze haalt een kaart uit haar tas. ik loop er naar toe om te kijken waar Jan nu uithangt, ze wijst een plek in Duitsland aan. '' Hier is ie''. Ik vraag me af hoe die spion er zo snel achter komt wie Jan is en waar hij is... 'ik vertrouw dit niet' Natuurlijk zeg ik dat niet hardop,, dan krijg je rare gezichten...

Maar als Jan vandaag in Duitsland is dan kan ik naar het strand, dus dat ga ik vanmiddag doen met Tim. Ik krijg een glimlach in me gezicht want dit is het eerste uitje met Tim, dus daar moet je ook foto's van maken...dit gaat de mooiste herinnering uit ons leven worden zeg ik vrolijk tegen Tim, hij zal me niet al te veel snappen maar hij ziet wel dat ik het fijn heb dus heeft hij het ook fijn.

Vanmiddag.

Ik loop met Tim in mijn armen langs de zee Tim kruipt steeds meer tegen me aan als de golven naar ons toekomen, maar even later went ie er aan en hou ik hem aan z'n handjes vast en zet ik hem met zijn voetjes in het water. Er rennen kinderen met hun papa's en mama's langs de zee en spelen in het water...maar dan komt er opeens iets langs dat aan me kind trekt...Tim begint te huilen, Ik schreeuw ''Laat hem los!'' Maar dat doet ie niet, dan zie ik het gezicht van Jan opeens. Doordat ik naar Jan keek rukt hij Tim uit m'n armen en loopt zo snel mogelijk weg met mijn kind...ik probeer er nog achteraan te rennen maar het is te druk...zo druk dat ik niet meer kan zien. Het word zwart voor mijn ogen. Als ik wakker word staan er veel mensen om me heen, een vrouw had het allemaal gezien dat me kind werd afgepakt, ik begin te huilen: ''IK WIL VERDOMME TIM TERUG!!''. ''Rustig meisje'' troost een oude vrouw die voor me stond, ''Het komt allemaal goed, mensen hebben de politie gebeld''