Chapter 4
The Bitches
Tumayo ako ng mabilis at nagtangkang tumakbo pero mabilis pa sa alas-kwatro nyang nahawakan ang braso ko. I think the devil will gonna kill me now!
"Ouch!" Halos mapaiyak ako sa sakit ng hatakin nya ako ng mahigpit sa braso kong puro pasa at saka nya ako idinikit sa locker at kinwelyuhan.
Nakaramdam ako ng matinding takot ng magtama ang paningin naming dalawa. Those dark eyes are now looking at me and it's creeping me out!
"Ano sa tingin mo ang ginagawa mo! HAH!". Galit na wika niya.
"Hindi ko sinasadya. Napadaan lang ako" Walang emosyon kong sagot sakanya. Pinigil ko ang takot ko at tinitigan ko rin sya.
Mas lalo syang nagmukhang nakakatakot dahil sa naramdaman nyang hindi ako nagpapa apekto sakanya.
"Anung narinig mo? May nakita ka ba? Nakita mo ba si Kamatayan?" Nagtatagis ang bagang nya ng sabihin nya ito.
"Nakita ko ang isang demonyo na sinasaktan ang isang kawawang babae" I snapped at him at tinulak ko sya palayo. Whoah. he has broad chest and a chisled muscle..
Darn! stop it Yang. stop admiring the devil!
Mukhang hindi sya kaya ng lakas ko, at mas lalo ko lang pinapasakit ang katawan ko dahil wala rin naman nangyayari.
"Masyado kang matapang para kausapin ako ng ganyan. Hindi mo pa ata alam kung ano ang kaya kong gawin. kaya habang maaga pa..DON'T GO AGAINST MY WAY!"
"Argh. Another death threat, you really think I'm scared?" Sagot ko. tinitigan nya ako ng matagal atsaka nya binitiwan ng marahas ang pagkaka kwelyo nya sakin.
"Huwag mo nang uulitin ito, kung talagang mahal mo pa ang buhay mo!" wika nya at iniwan ako.
Napakapit ako sa dibdib ko atsaka pinakawalan ang malalim na hinga.
Did I just messed with the Two royal blood? Uh. mga pa-cool lang naman sila eh. Mga naghahanap ng pansin kasi hindi sila mabigyang pansin ng mga magulang nila dahil hindi na sila kayang i-handle. I know that.. I've been there.
Kinalma ko muna ang sarili ko bago ko ipinagpatuloy ang paglalakad patungong dorm.
Pagkapasok ko sa loob ng room ko, dumiretso agad ako sa kama ko. Nagulat ako ng biglang may pumasok sa kwarto ko at umupo sa kama ko.
"You look so tired na."
sitting pretty na umupo si Kate sa kama ko habang nagbabasa ng libro.
"Kumusta na ang mga pasa mo?" tanong naman ni Zyen at nakiupo narin.
Oh please! gusto kong magpahinga ng tahimik!
Dahil wala na akong magawa hinayaan ko nalang sila.
"Anong meron kay Damon at Angeline?" out of the blue kong tanong na ikinabigla nila. May mali ba sa sinabi ko? Nakita ko silang naghahalikan kanina so ibig sabihin may something sa kanila tama?
"Ano?" tanong ko ng hindi parin sila nagsasalita
"ah. bakit? I mean, ba't mo naitanong?" Tanong ni Zyen
"I saw them kissing and hugging each other sa may locker" Mas lalo pang nagulat ang ekspresyon nila.
"Sila na ba?" bulalas ni Kate.
"Kasi, alam ng lahat ng students dito na matagal ng naghahabol si Angeline kay Damon, Pero ang kawawang Angeline ni hindi man lang matapunan ni Damon ng pansin" Sabi ni Zyen.
BINABASA MO ANG
Miss Persnickety
Fiksi UmumPersnickety A person who wishes to be associated with those of a higher social status, whilst acting condescendingly to those whom he or she regards as inferior.