NAPAGPASYAHAN kong puntahan si Felix sakanyang bahay.I badly wanna see him rightnow.Gusto ko na siyang yakapin ng mahigpit.Sana naman namiss niya rin ako.
I pressed the doorbell.Mayamaya ay may lumabas na isang babae,at napagtanto kong si Kelly pala iyon.
Batid ko ay parang ang saya niya ngayon, bakit? dahil ba nagbalikan na sila? at paano na ako?
"Oh Jaine, what a surprise! c'mon pumasok ka."Magiliw niyang saad.
Kahit nagtataka parin ako ay, hinayaan ko nalamang siyang hawakan ako.What the hell is happening?
Hanggang sa kami ay nasa sala,ay patuloy parin itong nagsasalita.Ang daldal niya ah grabi.
"So, what are you doing here Jaine?"
Tinaasan niya ako ng kilay,aba makaasta naman parang siya ang jowa ni Felix eh sa totoo naman ay ako ang original at nag-iisa lamang.
"I just wanted to tell him about my upcoming wedding with Ethan."I lied.
Tanging iyan lang ang mabisang rason para hindi pa siya maghinala pa.
Her mouth parted open.She seems so shocked.Parang nasaktan ito saking sinabi,ano bang mali doon? eh wala naman akong ibang idadahilan kundi iyon lang para mapaniwala ko siya.
"R-Really? uhmmm...c-congrats pala sainyo Jaine."
Agad itong umiwas ng tingin sakin.
Napabikit balikat nalamang ako,so weird.Ano bang meron sakanya ngayon?
"What about you?"Kunwaring tanong ko pa sakanya.
"Nag-usap na kami kanina lang, thankfully were okay now."
Ganon nalang ba talaga iyon?bati na agad sila? what about me? nakalimutan naba ako ni Felix? it hurts so bad.Sana hindi sila nagbalikan,wait...what..pero wala namang sila in the first place.
"Nagbalikan kayo?"Tanong ko sakanya.
Syempre ito ang itatanong ko dahil sinabi niya ito sakin dati,nag sinungaling lang pala siya.Hindi naman talaga naging sila.
"No-ofcourse not.Honestly wala naman talagang kami.Pinilit ko lang talaga ang sarili ko na siya ang boyfriend ko,galit siya sakin noon dahil dito.But now,he already forgiven me.At nakapag paalam narin ako sakanya."She said and smiled weakly.
"What about your pregnancy? pineke mo lang ba iyon?"Matigas na pagkatanong ko sakanya.
Bumaling siya sakin,at maikli itong napangiti.
"No,I'm really pregnant but Felix is not the father of my child."
As I expected, mabuti nalang at inamin na niya.At sino naman kaya ang ama ng anak niya? why would I curious? eh wala naman akong pakealam sakanya, buhay na niya iyan.
Marahan akong napatango sakanya.
Bakit naman niya nagawang magsinungaling samin?pinamukha niya kaming tanga.
"Gotta go,goodbye Jaine."Paalam niya,
kumaway ako sakanya.
Pagkalabas niya ay,saktong bumaba si Felix sa staircase.Halatang bagong ligo ito,dahil basa pa ang buhok nito.
Nagulat siyang makita ako,pero bigla nalamang akong nanghina ng binigyan niya ako ng malamig na tingin.
"What are you doing here?!"
"Hon, please-"
He cut me off."Go home now."
Kaagad akong lumapit sakanya.I held his arm,at mahigpit ko iyong hinawakan.Deretsong tumingin ako sakanyang mga mata.Nababalot ng kalungkutan ang aking mata,at napansin niya iyon.
"H-Help me please.Gagawin nila akong baliw Felix,mali ang mga gamot na ipinapainom nila sakin at sinadya iyon."I almost cried.
Nanlaki ang kanyang mata dahil sa gulat.Tila parang nanlilisik ito sa galit.
Nanginginig ang katawan niya,at napatagis pa ang bagang niya.
"I'm sorry Hermosa,sana hindi nalang kita ibinalik sakanila."
I hugged him tight.Tuluyan ng bumigay ang luha ko,napaiyak nalamang ako.Sapat nayong sinabi niya para maging masaya na ako ngayon.
"They'll planned it all,tanging si manang celing lang ang tumulong sakin sa pagtuklas ng buong katotohanan.They even keep my illness,hindi ko alam kung anong sakit ko pero ang laki ng pasasalamat ko kay manang dahil sinabi niya sakin ang totoong sakit ko.I have a brain injury,naka ilang operasyon na ako dati pero hanggang ngayon hindi parin ako gumagaling.And now,pinapainom pa ako ng maling gamot."I said,my body shivered in fears.
Napahikbi ako, hindi ko kinaya ang emosyon ko kaya umiyak ako sa harapan niya.Halos mapuno na ang aking mukha dahil sa luha.Ang bigat ng nararamdaman ko ngayon,parang hindi ako makahinga sa subrang sakit.
Mas lalong nandilim ang ekspresyon ni Fj, napayukom ito ng kamao na para bang nagpipigil itong sumabog sa galit.
"K-Kasalanan ko ito Hermosa,sana noon pa ay hindi na kita ibinalik sakanila.I thought they treat you right,but fuck them!"
"Anong ibig mong s-sabihin? na noon pa?"
"I kidnapped you before,when you were young.Walong taon kapalang noon, and I was 18 back then.Dahil nalaman kong may kinalaman sila sa trahedyang nangyari saiyo.After the incident,you got traumatized that time and they bought you in the Celeste mansion.Akala ko ay nagbago na sila pero hindi pala,ipinagkatiwala kita sakanila pero wala silang kwentang tao!"
Nagulantang ako saking narinig. Hindi ko akalain na ito ang malalaman ko.Tulala akong napatitig sakanya, hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.Bakit ba sakin pa ito nangyari?Do I deserved this kind of life?
"P-Paano mo nasabi na may kinalaman ang magulang ko sa trahedyang nangyari sakin?"Halos hindi ko na makilala ang boses ko,dahil nanginginig ako.
Napabuntong hininga ito, ipinulupot niya ang kanyang kamay saking bewang.
"I have an evidence,until now narito parin sakin.But, I'm sorry I can't tell you now Hermosa."Hinalikan niya ang aking labi,maingat ito at marahang gumalaw ang labi niya para namnamin ang dulot ng sarap.
I kissed him back with all my heart.
My mouth parted open,to welcome him.Our kissing is getting deep,to the point that I can't breathe properly.
Hinawakan ko ang kanyang batok para mas lumalim pa ang aming paghahalikan,dinamdam ko lahat ang sarap ng sensasyon.Nakakabaliw ang mga halik niya.
Mahina ko siyang itinulak,at sa wakas ay napatigil ito.Parehas kaming naghahabol ng hangin, habang nakatingin parin kami sa isa't isa.
"Magulang ko ba talaga sila?"I suddenly asked.
Matagal ko na talaga itong gustong malaman.Dahil,kakaiba ang pagtrato nila sakin kahit dati paman iyon.
"Yes, they're your biological parents."
Pero bakit tratuhin nila ako ay parang hindi tunay na anak? hindi ko talaga maintindihan kung bakit nila iyon ginawa sakin.So, hindi talaga dapat kami sa isa't isa ni Fj? umaasa pa naman ako na hindi ko siya kadugo.
"Mas magiging masaya pa ako,kung hindi ko sila naging magulang.Dahil magiging tayo sana."Dismayadong napayuko nalamang ako.
"I'm adopted."Deretsong sabi niya.
Gulat akong napatingin sakanya. Parang sumabog ang puso ko sa saya ng marinig ang sinabi niya.I can't believe, all this time hindi ko talaga siya pinsan.Pero sa mata ng batas ay,kadugo parin kami ngunit sa papel lamang iyon.
"Oh that's good to know hon."I embraced him.
Wala na akong mahihiling pa,si Felix lang ang tanging meron ako ngayon.At tutulungan kong makatakas si manang celing sa impyernong bahay na iyon.
KINDLY VOTE AND COMMENT.
