Othello || Saida

Stormy Night

DİKKAT!

Bu fic ağır dram ve psikoloji içermektedir. Eğer etkinleneceğinizi düşünüyorsanız lütfen okumayın.

Karakterler ile empati kurmamanızı tavsiye ediyorum.

İmkanınız varsa medyadaki şarkı ile birlikte okuyun.

İyi okumalar.

---------------------------------------------------------------------------------------

Sana elindeki market poşetiyle adeta bir çocuk gibi hoplaya zıplaya eve doğru gidiyordu. Saat öğlen 12'ye gelirken güneş tam tepedeydi. Kuşlar cıvıldıyor, hafif esen tatlı rüzgar saçlarını okşuyordu. Sana için çok güzel bir gündü bugün. Güneşli günleri oldu olası sevmişti. Kendini çok enerjik hissediyor, adeta yerinde duramıyordu.

Hoplaya zıplaya gittiği kısa market yolculuğunun ardından sonunda eve varabilmişti. Cebinden anahtarı çıkarmaya uğraşırken usulca yanına gelen köpeğe gülümsedi. Ardından dayanamayıp kafasını okşadı. Köpek o kadar tatlıydı ki bir an onu eve almayı bile düşünmüştü. Daha sonra bu düşüncesinden vazgeçip içeriye girdi. Köpek de o kapıyı açarken gitmişti zaten.

Sana eve girdiğinde burnuna gelen ağır kokuyu umursamadı. Sanki çok normalmiş gibi gidip aynı neşeyle camları açtı. Ardından koltukta uzanan sevgilisine dönüp gülümsedi.

"Dahyun ben geldim! Biliyor musun bugün aşırı mutlu hissediyorum. Dışarısı çok güzel. Hey! Bak ne diyeceğim. Bugün dışarıya çıkmak ister misin? Bir yürüyüp geliriz."

Koltukta uzanan kız cevap vermemişti. Kısa süreli sessizliğin ardından Sana moralini bozmayıp gülümseyerek konuştu.

"Peki sen bilirsin. Evde de oturabiliriz."

Ardından Sana marketten aldığı kahvaltılık ve birkaç atıştırmalığı poşetten çıkartıp yerlerine yerleştirdi. Daha sonra kahvaltıyı hazırlamaya başladı. O sırada açık olan televizyondan gelen sesin dikkatini çekmesi üzerine oraya odaklandı.

"Birkaç gündür kayıp olan üniversite öğrencisi Kim Dahyun için aramalar sürüyor. Tüm ekipler seferber olmuş durumda. Kim ailesi kızlarından gelecek umutlu haberi bekliyor."

Sana sinirlenip hızla televizyonu kapatmıştı. Dahyun'un bunu duymamış olmasını umuyordu.

Bugün hiçbir şey moralini bozamazdı.

"Sevgilim şarkı açacağım senin için sıkıntı olur mu?"

Kanepede uzanan kızdan ses gelmeyince Sana şarkıyı açmıştı. Ardından dans ederek mutfakta kahvaltıyı hazırlamaya devam etti.

Kısa süre içinde kahvaltı hazırdı. Bir tepsiye koyduğu kahvaltılıkları salona taşıyarak orta sehpaya koymuştu. Böylelikle sevgilisi ile birlikte yiyebilecekti.

"Dahyun eve girmeden önce ne oldu biliyor musun? Yanıma bir köpek geldi. O kadar sevimliydi ki eve almayı bile düşündüm. Fakat senin köpekten çok kedileri sevdiğini biliyorum. Acaba bir kedi mi alsak?"

Sana lafını bitirdikten sonra ağzına bir lokma atıp çiğnemeye başlamıştı. O sırada Dahyun'un cevap vermesi için heyecanlı bir şekilde ona bakıyordu. Kanepede hareketsiz bir biçimde uzanan bedenden ses gelmeyince lokmasını bitirdikten sonra konuştu.

"Bence sen de istiyorsun. O zaman en kısa zamanda bir kedi alalım."

Sana Dahyun'un bu tepkilerini garipsemiş olacak ki tekrar sevgilisine bir soru yönetmişti.

"Dahyun bugün neyin var? Hiçbir soruma cevap vermiyorsun?"

Genç kız oturduğu yerden kalkıp elini sevgilisinin alnına koymuştu. Ardından korkuyla ellerine dokundu. Kanepede uzanan beden adeta buz gibiydi. Yüzü de biraz sararmış, hatta yavaş yavaş morarmaya bile dönmüştü.