Zorlukla alarmımı kapatıp yatakta dikleştim. Ölü gibiydim. Yavaşça yataktan kalkıp sendeleyerek lavaboya girdim. Elimi yüzümü bol suyla yıkayıp kendime gelmeye çalıştım. Tuvaletten çıkıp giyim odama ilerledim.
Uykuluyken kombin yapmaktan nefret ediyordum. Sabahları en zor işim bu olsa gerek. Yaklaşık yarım saat gözlerimi ovalarak ayakta durmaya çalıştım.
Gözümün önünde duran siyah kıyafetleri kafamda kombinleyip giyindim.
Giyim odasından çıkıp makyaj masama oturdum. Bağlı olan saçlarımı açıp taradım. Saçlarıma pek bir şey yapmama gerek yoktu. Makyajımı da yaptıktan sonra yatağımı topladım. Çantama lazım olan şeyleri koyup odadan çıktım.
Aslı'nın odasına girip baktığım da hala daha uyuyordu. Onu tek bırakmak pek içimden gelmese de işe gitmem gerekiyordu.
Evden çıkıp arabaya bindim. Arabayı çalıştırdığım da telefonum çalmaya başlamıştı. Bir elimi arka cebime atıp telefonumu çıkardım.
"Efendim Berat?"
"Günaydın. Nasılsın?"
"İyiyim, sen?"
"İyi bende. Antrenman için tesise geçiyorum da, sen neden bu kadar erken kalktın?"
"Bende geliyorum da ondan. Bugün akşam oynanacak maçtan sonra eğer kazanırsak kutlama olacakmış. Onun için bir şeyler yapıcaz."
"Anladım. Tesisde görüşürüz o zaman."
"Görüşürüz."
Sesini duymak bana o kadar iyi geliyordu ki. Tüm sıkıntılarım bitiyormuş gibi hissediyordum. 18 yaşıma girdiğim gibi beraber yaptırdığımız dövmeyi her gördüğüm de sırıtmaktan başka bir şey yapmıyordum. Ama ona bağlanmam değil uzaklaşmam gerekiyordu.
Dövme👇
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Göz Göze/ Berat Ayberk Özdemir (Tamamlandı)
FanfictionTAMAMLANDI Karadeniz'in hırçın dalgaları kayalıklara vururken, soğuktan bedenim titredi. Berat susmuş öylece yüzüme bakıyordu. "Ee? Böyle susmak için mi o kadar şey anlattım sana?" Dudağının kenarı yana kıvrıldığında bana doğru bir adım attı. Hala...