Mafia Series 3: Chasing The Heiress

Chapter 22

Wade's POV:

Saturday came like a roller coster, ang bilis. Parang kakatext ko lang kay Natasha, tapos ngayon ay sabado na. Pinilit ko talaga s'yang pumunta sa dinner dahil nga magtatampo si Lolo sa kanya, alam kong hindi s'ya pupunta kasi nandoon ako. Sino ba namang tanga ang pupunta sa mga taong sinaktan ka? Paano mo makakayang makipagkita sa mga taong winasak ka?

Naiintindihan ko kung hindi s'ya pupunta ngayon, alam ko na hindi naging maganda ang usapan namin nung gabing 'yun dahil mainit ang ulo niya. Pero sana kahit kay Lolo na lang ay magpunta s'ya, gusto ko rin s'yang makita. I changed my whole routine, gusto na maging bago sa paningin niya.

I know she will be married soon, but I don't really care. Iniwan ko lahat ng makapagpapasakit sa kanya, binago ko ang sarili kong ginagawa. Gusto kong makita niya akong nagbago, alam kong hindi madali pero kakayanin ko para sa kanya. Ipapakita ko sa kanya na deserve ko nang ikalawang pagkakataon, this time I will make things right for the both of us.

"Wala pa ba si Natasha?" tanong ni Lolo na kanina pa naghihintay sa dining table.

Kinagat ko ang labi ko at pasado alas-sais trenta na. Sinabi niyang pupunta s'ya at alam kong may isang salita s'ya, tinignan ko si Lolo na tahimik na naghihintay at umiinom ng wine. Huminga ako ng malalim. Kahit ako ay hindi mapakali dahil baka may nangyari.

"Baka busy lang, Lo. Maghintay nalang po muna tayo, alam niyo naman 'yun kapag trabaho ang pinaguusapan..." mahinahong sambit ko.

Tumango si Lolo. Tahimik kaming naghintay, kumpleto kami at nandito rin sila Shane at Troy. Pansin ko na tahimik si Kuya, mabuti nalang rin dahil pagod ako ngayon. Tignan ko ang relo at nakitang 6:40 na, kinagat ko ang labi ko. Please, just this one.

"See? Lolo, sinabi ko naman po sa inyo na iba ang ugali niya. Baka po nakalimutan niya na ang pagpunta niya dito, pinapaasa ka lang po niya..." sambit ni Shane sa naiinip na boses.

"Oo nga naman, Lo. Baka naman kasi busy sa trabaho si Natasha at nakaligtaan niyang pumunta dito..." paliwanag naman ni Kuya at tinignan si Lolo.

Napatingin kami sa isang kasambahay at nagmamadali pa s'yang pumunta dito. Napatayo ako nang sabihin niya na papunta na daw si Natasha at pinarada lang ang sasakyan niya sa labas. Kumabog ng malakas ang puso ko, tuwang tuwa si Lolo at hindi na rin mapakali.

"Natasha, my dear..." nakangiting pagbati ni Lolo at niyakap ang kadarating lang na si Natasta.

Napalunok ako sa suot niyang damit. She's wearing a crossed brown tube, nakatali ang likod at kitang kita ang maliit niyang bewang. Nakasuot rin s'ya ng fitted jeans na hanggang ankle ang haba, nakatali ang kulot na kulot niyang buhok. Sa braso niya ay ang beige niyang coat na nakapirmi sa braso niya.

"I'm really sorry if I'm late. Medyo natambakan lang po sa trabaho ko, you know me, work is my passion..." nakangising sambit niya kay Lolo.

Tumawa si Lolo. "Nako! Ikaw talagang bata ka. Akala ko hindi ka na sisipot sa 'kin ngayon, talagang magtatampo ako sa'yo," pagbibiro ni Lolo at iginiya si Natasha papunta sa tabi ko.

Isa pang lunok, nagkatinginan kami ni Natasha. Iniwas niya rin ang paningin niya at bumati kila Mama, kitang kita ko ang collarbone niya, ang braso niya, at ang leeg niya. Mas gumanda ata ang katawan niya ngayon at pumayat rin. Malaman ang katawan ni Natasha pero pasok rin sa pagiging modelo.

"Be gentlemen Wade," paalala ni Lolo at pinanlakihan pa ako ng mata.

Nagmamadaling tumayo naman ako at inurong ang upuan, hindi niya man lang ako tinignan pero maayos rin dahil katabi ko lang naman s'ya. Nagpahanda kaagad si Lolo nang makakakain, aliw na aliw talaga s'ya kay Natasha na nakikipagkuwentuhan sa kanilang tatlo. Dumako ang tingin ko kay Kuya na nakatitig kay Natasha na nakikipag-usap pa rin.