saçların değişmiş,gülüşün aynı.

içlerime dokunmuştun oysaki...

Geçiyor günler bizden.
Hayat şartları zor olsada yaşamaya itiyor bizleri.
Kendi kalbine dokunamayan bir adamdan bana ulaşmasını beklemişim oysaki.
Bazı tercihler hayalleri yarım bırakır.
Gözlerimiz kör oluyormuş gibi ama herzaman dümdüz yürüyebiliyormuşuz gibi.
Bir insan inde öldüremediği bir insanın hergün neden topraklarını arar ki?

Sevdiğin kişiler,insanlar benim gibi yanında olamıyor mesela.
Hayat dediğimiz oyun bazenleri baş rolleri çıkarıyor oyundan.
Saçma sapan bir hal alıyor yaşanılası anlar.

Ben gibi,sen gibi
Yarım kalıyor herşey.
Bitip tükeniyor bakışlarımız,
Göz bebeklerimde sakladığım kişiler başkalaşıyor.

Ölen insanlar değişmezmiş göz bebeklerinde.
Seni öldürebilmeyi isterdim değişeceğin günde.
Alıyorsun benliğimi veriyorsun saçma sapan bir kişiliksiz.
Aşk cinnettik yaşandığında cennettir.
Cennetim/sin
Fakat en çok yakan yangınımsında.
Bir cehennemsinde bende,
İçini yakıyor seninde.

Bazı insanlar ölümsüzdür mesela,
Naparsan yap ölmezler mesela kalbinde.
Uykuya dalarken uyanırmışcasına.
İçinde bir burukluk kalıyor ya hani uyanınca.
Uyanmak istemezmiş gibi.
Ama uyanmak zorunda gibi.

Beynime kurulan sen bugünlerde yerini sarsıyorsun.
Yıkım olmadan içimde çıkmayacaksın biliyorum da.
İçimi mahvettim yıkımlar gerçekleşti sarsılmıyorum.
Kal orada.

Kabul etmemiz gerekir ki,güzel kaybettik.