Flowers in the Shade (Variejo Series #2)

Start

A/n: Hi, S-xents. Here's the second installment of Variejo Series. Enjoy reading! Don't forget to vote and comment your thoughts!

--------

The dried vegetative parts and rough tree barks on the dark forest ground terrain clattered underfoot when I harshly stepped on them. Rotting wood. Scents of the wind from the nearby wood smell. Scrabbling of lizards on the twigs penetrated my flared nostrils.

I can hear the sledgehammer of my heart while trying my best to run as fast as I could from them. Old trees were staring at me like sentries from the border. I'm sweating grains. I'm so tired of running for my life.

I looked back and forth behind me and to the barely visible trails I'm taking. While holding the bleeding side of my abdomen. I don't know who shot me. It keeps on hurting but I chose to endure. I lifted my face so I could breathe. Stars glanced through the tall tree breaks. The pale crescent moon shone in the dark skies like a silver claw.

"Run...Little cat...Run!” A percussive voice of a middle-aged man echoed in the forest.

I cussed under my breath when I almost fell on the cliff! It's a dead end... I stepped back and anxiously looked at the man who chased after me without mercy!

"Wala ka nang matatakbuhan..." His voice is like a cold, sharp knife that pierced my veins.

It spooked me. My eyes widened when he smirked at me. He then lifted his arm that holds a metal caliber and pointed it in my direction.

My heart stopped beating. My tears fell profusely while shaking my head leisurely. "N-No... Please..."

Without inhibition, he pulled the trigger.

"Laire!"

Mabilis akong napabangon sa aking higaan. Naupo siya sa gilid niyon.Nanginginig ang mga kamay ko. Kinapa ko ang aking mukha. Basang-basa iyon ng pawis at luha. Mabilis ang aking paghinga. Waring inipit din ang aking dibdib.

"Hey..."

Natutulala akong tiningnan si Geon na haplusin ang mukha ko upang punasan ng luha at pawis. Iginilid ko ang aking mukha upang hindi niya ako tuluyang mahawakan. Kinagat ko ang aking pang ibabang labi bago itinungo ang ulo sa magkadikit ko ng tuhod.

"Bad dreams?" He asked worriedly. "Memory?"

I remained silent. Natatakot ako. Hindi ko alam kung bakit ako nananaginip ng ganoon kasama. Hindi ko alam kung bakit kasama ko si Geon ngayon. I don't know anything! I'm puzzled with what's going on around me. I don't know...kung may kinalaman ba ang panaginip ko sa ala-ala ko noon.

Bakit may baril? Bakit ako tumatakbo? Bakit...nila...ako hinahabol?

Dinig ko ang malalim na pag buntong hininga ni Geon. Tumayo siya mula sa pagkakaupo sa gilid ng lumang katre upang ilayo ang sarili sa akin. Bahagya ko siyang tiningnan. I saw shades of pain in his rebellious eyes. Nag-iwas ako muli ng tingin.

Tumama ang mata ko sa nakabukas na bintana. Noon ko napansin ang pagsikat ng araw sa silangang bahagi ng bundok. Tumingin muli ako kay Geon na nakabihis ng simpleng puting t-shirt at pantalon. Naka tsinelas lang din siya.

"Gusto mo bang sumama sa akin sa bayan?" malamig ang pagkakatanong niya.

Umiling ako, natutulala pa rin. "Dito na l-lang... ako."

Hindi ko maintindihan kung bakit ngayon ay nagkaroon na naman ako ng masamang panaginip. Noong mga nakaraang buwan ay maayos ang tulog at gising ko. Ngayon na lang ito naulit.

Geon heaved a deep sigh again. "May gusto ka bang ipabili? Kahit ano."

Pinupunasan ko ang natirang luha sa pisngi ko habang umiiling. Kailangan namin magtipid. Sapat lang ang kinikita niya sa pagtatanim ng palay sa mga karatig na lupain. Ako naman ay paghahabi ng magagandang damit pambata at ipinagbibili sa mga taga rito. Isa pa, lahat ng kailangan ko'y kumpleto pa.