Gölge Demirkan, 17 yaşında bir lise öğrencisidir. Yaşadığı yerden ve annesinin yanından ayrıldıktan sonra geçmişinde olduğu kişiyi bir kenara bırakıp yepyeni bir ben yaratmak istesede bu sefer hayallerin içinde yaşadığı yaşamı, hayallerinden daha il...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sharon Van Etten - Jupiter 4 Working For A Nuclear Free City - Rocket
***
Zing zing zing.
Kapının ardındaki beden sabırsızdı. Yolları ezberine alması çok uzun sürmemiş kısa süre içinde her yeri avucunun içi gibi öğrenmişti. Hazırlıklarını tamamlamış ve harekete geçmeye hazırdı.
Ancak onayı almadan önce eli kolu bağlıydı. Bu sorunu acilen çözmesi gerekiyordu.
"Aç artık şu lanet kapıyı..." Sabahın erken saatlerinde dükkanın kapısına dayanmıştı. İpleri eline almak istiyordu.
Kapının sesine uyanan adam, sabahın köründe kimin gelmiş olacağını düşünerek yataktan çıktı. Diğer insanlar, kendilerini uyandıran insanlara öfke kusardı ama o öyle değildi. Onu tanıyan insanlar onu rahatsız etmeyi doğru bulmaz, sadece önemli bir şey olduğunda gelirlerdi. Şimdi ise olan onu şaşırttı. Bir sorun olmalıydı.
"Geliyorum, geliyorum." Üzerindeki uzun lacivert sabahlığın iplerini bağlarken çıplak uyuma huyuna lanet etti. Zar zor altına bir şey giyinmişti.
Tolga kapının kulpunu tuttuğu anda kapının ardındaki kişinin kim olduğunu anladı. Öyle bulaşıcı bir enerjisi vardı ki kızın, ikiz kardeşi gibi kendini gizlemeyi asla öğrenmemişti.
"Günaydın İzel... Tabi senin için pek aymamış gibi?" Ölü gibi teni, fazla açık tona boyanmış sarı saçları, yok denecek kadar az kaşları olan ince ve uzun bir kadındı İzel. Güzeldi. Ama bu güzellikten etkilenecek kişi kesinlikle ruhunu kötülüğe açık tutmalıydı çünkü bu kadının güzelliği günah işletirdi insana.
"İçeride birisi mi vardı?" İzel, içeriye girerken dükkanın sessiz havasını kendisinin ve giydiği uzun toplulukların sesiyle gürültülü bir merhaba demişti. "Seni çıplak yakalayınca.."
"Hayır ben böyle uyurum." İzel ima dolu sorusunu bundan kesinlikle rahatsız olacağını bildiği için Tolga'ya yöneltmişti. Tolga onun bu sorusuna göz devirmemek için kendini zor tuttuğunu gördüğünde, İzel'in yüzünde bir sırıtış belirdi.
Tolga'nın seks perhizi onu güldürüyordu. Ruhsal yolculuğu için bir çok yoldan geçmişti İzel ama bu adamın kendini ilahi amaçları için bu denli kapatması dünya için çok yazıktı. İzel ona şöyle bir bakınca kaçırılacak şeyler için üzüntü duydu.
Sonuçta artık ortaktılar. Bilgi alışverişi dışında başka şeyleri de paylaşabilirlerdi.
"Zihnindeki saçma sesleri sustur İzel, buradan bile duyuluyorlar." Tolga abartılı bir şekilde göz devirip kollarını önünde birleştirdi ve ona arkasını dönüp kasasına arkasında kalan merdivenlere doğru ilerledi. Evi, dükkanının üst katındaydı ve bu bina üç katlıydı.
