SIR PERDESİ

Bölüm 7 : Sır

Kumsal, kendine attığı bilgileri gece boyunca araştırmıştı. Kendine ait olan her şeyi ise çoktan silmişti.

Nefes'in telefonunda bulduğu bilgiler,olayı biraz daha kavramasını sağladı. İntihar etmek isteyen hangi insan gelecek hayallerinden bahsederdi ki?

Afra ile olan mesajları, Kumsal'ı şaşırtmıştı çünkü yakın arkadaşlara göre çok az konuşma mevcuttu fakat gördüğü mesajlar Afra'dan biraz da olsa şüphelenmesine yol açtı.

Arın ile mesajları ise uzun bir süre önce silinmiş gibi görünüyordu.

Kumsal gözlerini ovaladı ve bilgisayarını kapattı, bu gece bu kadar yeter diye düşündü ve güzel bir uyku için başını yastığa koydu. Aklındaki düşünceler ise ona engel oluyordu.

Sabah olup, gün başladığında oyuncular yine o mesajla uyandı.

"Tatil gününüzü çaldığım için pek de üzgün değilim, hemen herkes depoya gelsin."

Saye gördüğü mesajla hemen üstüne bir şeyler attı ve hızlı adımlarla depoya gitti çünkü Afra tüm gece orada tek başına kalmıştı.

Deponun kapısını sertçe açtığında Afra'yı gördü.

Sandalyelerden birisine oturmuş öylece kapıya bakıyordu, Saye ani refleks ile Afra'ya sarıldığında, hiç beklenmedik bir şey oldu.

Afra, Saye'nin kollarında hıçkırarak ağlamaya başlamıştı.

"Her şey geçti, ben buradayım, yalnız değilsin."

Saye her ne kadar rahatlatmak istese de yapamadı çünkü Afra korkudan değil, uzun zamandır yalnız kalıp ilk defa birisinin kollarında huzur bulduğu için ağlıyordu.

Ne üzüntüden ne de mutluluktan, sadece huzur bulduğu için ağladı.

Saye, genç kızın acısını en derinlerinde hissetmişti o an ve kendine söz verdi, o bunu düzeltebilirdi.

Kapının açılıp içeriye diğer oyuncuların girmesiyle Afra ve Saye geri çekildi.

"Biz bir şeyi bölmüyorduk öyle değil mi?"

Eslem'in gülerek söylediği şey ile Afra onu takmadan başka bir köşeye geçti.

"Sen iyi misin?"

Rüzgar onu merak etmişti, tek başına burada kalmanın düşüncesi bile onu korkutuyordu.

"İyiyim."

Sohbetleri pek de uzun sürmeden oyunun ekranı açıldı.

"Bugün göreviniz yok. Sadece bu zamana kadar edindiğiniz bilgileri paylaşmanızı istiyorum."

Herkes birbirine bakarken Kumsal sadece Afra'ya bakıyordu, şüphelerinde doğru olabilir miydi?

"Öyleyse ilk ben başlıyorum."

Kumsal'ın sesi herkesin ona bakmasını sağladı.

"Dün Nefes'in telefonunu karıştırırken Afra ile olan mesajlarına da girdim ve açıkçası şaşırdım."

Afra adının geçmesiyle dikkatini daha çok verdi.

"En yakın arkadaşlara göre daha az konuşma vardı ve..." Gözleri Afra'yı buldu. "Büyük bir kavga etmişlerdi."

"Sadece bir kavga mı ondan şüphelenmeni sağladı?" Saye Kumsal'ın iddiasını komik bularak güldü.

"Sevgilini mi koruyorsun Saye?" Eslem oyundan çok bu konuyla ilgileniyordu ve daha çok eğleniyordu.

"Kes sesini Eslem."

Afra'nın sert sesi ile Eslem sadece göz devirdi.

"Sır Perdesi oyunu, bize katili bulmamız gerektiğini söyledi, katilin aramızda olmadığını söylemedi değil mi?"

Kumsal'ın cümlesine Yankı karşılık verdi.

"Yaptığın büyük bir suçlama."

"Biliyorum ama önce dinleyin, Afra mesajında Nefes'in bunu ona nasıl yaptığını ve bir daha onu görmek istemediğini söylüyordu. Basit bir kavga gibi görünebilir ama bir de şu yönden düşünün. Aramızda hangimizin katil olma olasılığı en yüksek?" Kumsal direkt olarak Afra'ya bakıyordu.

"Kumsal, biraz daha saçmalarsan gerçekten katil olacağım." Afra'nın gözleri hiç olmadığı kadar sert bakıyordu.

"Benimkisi sadece bir iddia, bize doğrusunu anlatmak ister misin?"

"Size hiçbir şey anlatmak zorunda değilim, kişisel hayatım sizi ilgilendirmez."

"Afra, Nefes'e aşıktı."

Kumsal'ın tek hamlede söylediği cümle herkesi şaşırtmıştı. Afra küçük bir kahkaha attıktan sonra Kumsal ile saniyelik bakışarak üstüne yürüdü.

"Seni şimdi bitirdim sürtük!"

Afra'nın bedenini hem Saye hem de Rüzgar tutuyordu Kumsal ise onun sinirlenmesine gülüyordu.

"Tam da bundan bahsediyordum, fazla saldırgan ve Nefes onu reddettiğinde ona böyle saldırmış olabilir hatta anonim kişi Afra olabilir." Afra duyduğu şeyler ile Saye ve Rüzgar'dan kurtularak Kumsal'a sert bir tokat attı.

Kumsal'ın suratı sağa dönerken, Afra saçlarından tuttu ve yüzüne baktı. Dudağı çoktan çatlamıştı, gözlerinin içine bakarak konuştu.

"Yemin ederim seni öldürürüm Kumsal, kapa çeneni ve aklının basmadığı işlere karışma!" Diyip kafasını sertçe bıraktı.

Eslem, Kumsal'ın aksine daha gözü karaydı bu yüzden Kumsal kendini toparlarken Eslem üstüne yürümeye başladı.

"Ne o sırrın açığa mı çıktı yoksa?" Her kelimesinde Afra'ya bir adım daha atıyordu.

Afra elini kaldırdığında bileğini birisinin tuttuğunu gördü. "Rüzgar çek elini."

Rüzgar direkt olarak Eslem'e bakarak konuştu. "Değmez, Afra."

Oyuncular şimdiden birbirine düşman kesilmişken, ortak olup nasıl katili bulacaklardı.

Yoksa katil gözlerinin önünde miydi?