2 years of waiting
2 years of suffering
2 years of healing
...
Finally I'm back. Nakita ko na ulet yung matagal ko ng hinahanap. Sawakas buo na ulet walang ng kulang.
" Hi baby! How are you? Kumain ka ba habang wala si mommy?" I asked Ryia
" Yes mom!! Mom pwede po ba tayo mag punta kay daddy?"
" Sure. Wait for me ok? Change ka muna ng clothes mo?" I answered
'I know mas mahal mo ang papa mo anak. Hindi ko rin to ginusto. Sana kaya ko baguhin ang tandahana niyo'. Sabi ko sa sarili ko habang pinapanood siya na umakyat.
Sa tuwing maalala ko ang nangyari hindi ko mapigilan ang malungkot. Dati nung bata pa ako iniisip ko 'ano kaya ang feeling ng walang magulang?'. Pero hindi ko hiniling na sa anak ko mangyare ang lahat.
