"មិត្តរួមថ្នាក់របស់ខ្ញុំ ឈ្មោះ ចន ជុងគុក"
"ជុងគុក?" ថេយ៉ុង ស្លុតចិត្តបន្តិចដែលដឹងថាមនុស្សម្នាក់មានមុខមាត់ស្អាតបាត មានមន្តស្នេហ៍តាំងពីកំណើតជាមនុស្សជាទីចាប់អារម្មណ៍របស់គ្រប់គ្នា គឺជាជុងគុក រឿងនេះកើតឡើងបានយ៉ាងម៉េច? ម៉េចក៏គេមិនដឹងអ្វីសោះ
ពិតហើយ! ព្រោះមួយរយៈនេះ ថេយ៉ុងមិន
ដែលរវល់ខ្វល់ខ្វាយជាមួយជុងគុកទៀតឡើយ នាយប្រាកដជាមិនដឹងរឿងអ្វីដែលទាក់ទងជាមួយគេបែប
នេះហើយ បើសិនជាមាននាយនៅជាមួយ ប្រហែលជាជុងគុកមិនអាចកើតរឿងបែបនេះបានទេ តែពេលនេះនាយមិនបានធ្វើដូចពីមុនឡើយ ព្រោះនាយ
មានមនុស្សដែលនាយត្រូវមើលថែហើយ ម៉េចនិងអាចមកចាប់អារម្មណ៍ជាមួយនិងជុងគុកទៀតបានទៅ។
"បងថេយ៍ឯណាអាហារ ម៉េចក៏មកតែដៃទទេបែបនេះ?" យីរីន ឃើញថេយ៉ុងដើរមករកខ្លួន
ដោយដៃទទេទើបកើតចម្ងល់ នាយថាទៅយកអាហារឲ្យនាងញាំតែពេលនេះបែរជាមិនឃើញមានថាសអាហារនៅក្នុងដៃទៅវិញ។
"បងមានការប្រញាប់បន្តិច យីរីនញាំម្នាក់ឯងសិនទៅ ល្ងាចនេះចាំជួបគ្នា"
"អរ៎..ចាស៎!!" យីរីន បានត្រឹមតែធ្វើមុខឆ្ងល់ ទាំងលើកដៃអេះក្បាល ចង់សួរនាយថានាយទៅណាក៏មិនបាន ព្រោះពេលនេះនាយរត់ចេញពីរោងអាហារទៅណាបាត់ក៏មិនដឹង លឿននោះលឿនហើយ។
បន្ទប់ព្យាបាល៚
ត្របកភ្នែកស្តើងដែលមានរោមភ្នែកងរក្រាស់ដូចគេពាក់ ព្យាយាមបើកសន្សឹមៗសម្លឹងមើលពិដាននៃបន្ទប់មួយ បើស្មានមិនខុសជាបន្ទប់ពេទ្យនៃសាលា
រៀនរបស់គេ ព្រោះក្លិនអាកុលឈួលពេញច្រមុះរបស់គេមួយទំហឹងទៅហើយ។
"ជុងគុក! ឯងដឹងខ្លួនហើយហ្ហេស? យ៉ាង
ម៉េចហើយមានឈឺត្រង់ណាទៀតដែរទេ? ចាំបងទៅហៅពេទ្យឲ្យមកពិនិត្យឯង"
"មិនអីទេបងស៊ុក ខ្ញុំបានគ្រាន់បើហើយ"
"បើអញ្ចឹងនេះញាំទឹកសិនទៅ ឯងប្រហែល
ជាស្រេកណាស់ហើយ" ហូស៊ុក ជួយលើកគេឲ្យអង្គុយបានស្រួលបួលជាងនេះ មុននឹករាងតូចទទួលទឹកយកមកផឹកបន្តិច គេសន្លប់យូរគួរសម ស្រេកទឹកវាជារឿងធម្មតាទេ។
YOU ARE READING
💢ដេញតាមស្នេហ៍💢 (ចប់)
Hành độngស្នេហាដែលកើតចេញពីចំណងសិស្សប្អូនរវាងសិស្សច្បង តាមស្រឡាញ់ តាមមើលថែគ្រប់ជំហានមិនឲ្យផុតពីក្រសែភ្នែក តែវាដូចជាការជាប់ឃុំមិនឲ្យចេញទៅណារួច ព្រោះតែពាក្យថារំខានមិនឈប់មិនឈរ។ តើស្នេហាបែបនេះអាចទៅរួចបានយ៉ាងមិច? បើម្នាក់ៗតែងតែមិនត្រូវគ្នា ឈ្លោះគ្នា ត្រូវការសេរីភា...
