1. Bölüm

53 7 28
                                    

Kullandığını bildiğim anonim uygulamasını indirmiştim neredeyse 1 hafta? Belki uzun zaman olmuştu sevgilisi olmasına rağmen anonim uygulamalarında dolaşıyordu, belki de sevgilisi ona yetmiyordu?

Ben de aptal gibi duygularımı ona açarım gibisinden diyerek uygulamayı indirmiştim ama ne tesadüf ki onu bulamıyordum.

"bunu yapmalısın marinette! Yoksa çocuk başka kızların eline düşecek.. Biliyorsun.."telefonumu avuçlarımın içinde sıkarak başımı salladım.

" Evet.. Biliyorum. "

" İstersen yardımcı olabilirim? "önüme düşen saçları geriye atarak başımı yukarıya doğru kaldırdım, luka bana tebessüm ederek bakıyordu. Burada en çok destek çıkan kişi luka idi.

Alya ise beni cesaretlendiriyordu, tabiki akıllı (!) ben alya'nın bana planladığı şeyleri mahvediyordum.

" harika olur dedim." yüzüme kocaman bir tebessüm yerleştirirken.

"okul çıkışı birlikte bir kafeye gideriz, orada konuşuruz."

"tamamdır."

"Görüşürüz." luka'ya elimi sallarken arkadan o geçiyordu, ah tabiki ağzım bir karış açılmış elim öylece havada asılı kalmıştı, onun ne kadar havalı olduğunu- üzgünüm! Ne kadar da havalı yürüdüğünü izliyordum.

Ve tabi ki yanında kızlar.. Bleh.

"dünya'dan marinette'e?"

"huh?" Alya elimi tutup indirmişti.

"Ah, tanrı aşkına marinette! Kendine gel. Ya ona açıl ya da duygularından vazgeç. Böyle olmuyor. Bunu biliyorsun"

"biliyorum.. Ama yapacağım! Arkadaşına güven~" Ona gülümseyerek baktıktan sonra ayağa kalktım ve çantamı alıp derin bir iç geçirdim.

"Luka bana yardımcı olacaktır.. Ona güveniyorum.."

Dediğim şeye alya sessiz kalmıştı sanki bir şeyler biliyor da saklıyor gibiydi, ama şimdilik bunu kafama takmayacaktım.

"Görüşürüz alya. Seni haberdar edeceğim."

"Görüşürüz kızım.."

Alya'nın yanağından öperek okulun dışına çıktım, bizim dersler luka'nın derslerinden önce bitmişti, şimdi yapmam gereken şey luka'yı bir kafede beklemekti.

(...)

"merhaba diyerek mesaj atabilirsin."

"fazla klasik.. Değil mi sence de?"

"Saçları ile ilgili iltifat edebilirsin?" dedi luka adrien'ın saçlarını incelerken. Tek kaşımı kaldırıp düşünmeye başladım.

"ya da kasları.. Ah.. O kaslar."

"kaslar mı?" luka'nın bana şaşkınca baktığını ve benim ne dediğini anlamam pekte uzun sürmemişti.

"y-yani! Kasları değil.. Şey.. Ehh! Evet saçları ile ilgili yazabilirim."

Telefonu elime alıp uygulamaya girdim ve derin bir iç çektim, luka sayesinde onun hesabını bulmuştum ve çok mutluydum.

"yazıyorum."

"yaz."

anonims:selam

anonims:saçların çokta güzelmiş.

anonims:satılık mı acaba?

"AKTİF!"

"Shh!" luka parmağını dudağıma bastırmıştı korku dolu gözlerle etrafıma baktığımda uzakta duran bir kaç kişi bize bakmıştı.

"aktif aktif aktif aktif" telefonu masaya bırakarak arkama yaslandım ve yüzümü kapattım.

"kötü bir şey demedin, bunun için pişman olmana gerek yok."

"Bir dakika. Ben profile resim koymadım?"

"uygulamanın amacı bu zaten? Anonimlik."

"ahh.. Haklısın."

Ben buzlu meyve suyumu içerken luka kendi telefonundan bir şeylerle ilgileniyordu. O sırada sarışın bir baş görmem ile aldırış etmedim sonradan onun olduğunu anlayınca gözlerimi kocaman açıp meyve suyunu püskürttüm.

"ananı si-"

"Marinette, noluyor?"

"luka, buraya geldi!"

Siyah gömlek altına beyaz pantolon, ve dağınık saçlar.. Off yavrum, bitiyorum ben sana..

O sırada telefonuma bir bildirim gelmişti, hemen telefona sarıldığımda onun mesaj attığını görmüştüm.

adriensocial:pardon?

adriensoical:saçlarım satılık değil.

Ben mal gibi ne yazacağımı düşünürken tam karşımda oturdu istemeden de olsa bakışlarımı ona dikmiştim.

"Marinette cevap vermelisin."

"ha? Ha evett unuttum."

Tam bir şeyler yazıyordum ki duraksadım, pekala şimdi cevap alabilmiştik peki ya konuşmanın devamını nasıl ilerletecektim?

"Ne yazacağım?"

"normal davran."

"kendin ol diyorsun." dedim ona bakarak, o ise başını salladı.

Luka gibi bir arkadaşım olduğu için kendimi çok şanslı hissediyordum.

(...)

Selam, herkese günaydın derste olanlara iyi dersler dilerim.

Böyle bir hikaye yayınlamak istedim, ilk hikayemi yayınladığımdan beri aklımda vardı.

Umarım beğenirsiniz, yorumlarınız benim için çok önemli. 💛

anonim [adrienette university au] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin