sleeping with ghosts, izakaku

prologue

Soğuk.

Hava her zaman bu kadar soğuk olur muydu?

Gerçi artık sıcağı da soğuğu da kavrayamıyordu.

Ölüyordu.

Soğuk.

Soğuk insanı ayıltır. O zaman neden beni uyutuyor?

Uyuyor muydu? O zaman neden mutlu değildi bundan? İstediği bu değil miydi?

İki gün önce ağlamamış mıydı ölmek için? Banyosunun zemininde elini açıp yalvarmamış mıydı tanrıya canını alsın diye?

Neredeydi o zaman aklım?

Şimdi neden içinde kalan son birkaç korku hücresi yaşama kavuşmak için böylesine çabalıyordu?

Çok soğuk. Hissetmiyorum, ama biliyorum soğuk olduğunu.

Hepsi bir adam yüzündendi. Tek bir adam.

Tek bir adam. O adam için ölmeye değer miydi?

Değerdi.

Her şeyin başlangıcı ve sonu olan adam için.

"Teşekkür ederim, her şeyi başlatıp bitirdiğin için."

Ağlıyor muydu? Bilmiyorum, gözümden bir şey akıyor ama hissedemiyorum ne olduğunu, çok mu üşüyorum yoksa hayal mi ediyorum?

Soğuk muydu onu öldüren?

Hayır, yalnızlık öldürmüştü onu. Çaresizdi, yalnızlığın getirdiği çaresizlik ve gözyaşlarından sızan ruhuydu onu öldüren.

Ruh ölümsüzdür, demişti ona bir keresinde. Beden hastalıklı bir şeydir ve kopmak ister ruhundan. Onu gözlerinin arkasına saklar ve kapatmaya çalışır irislerinle, ama gözlerin izin vermez buna çünkü gözler ruhun aynasıdır.

O zamanlar anlamamıştı bunu. Açık mor-gri gözlerin ardında, yalnızlık ve kederle kavrulmuş bir ruh aramıştı.

Sen ruhun varlığına inanmıyorsun, o yüzden göremiyorsun ruhumu. Sen inançsız bir adamsın ama ben inanıyorum, gözlerinin ardında yoğrulmamış bir ruh var ve onu ellerimin arasına alabiliyorum.

Kendisini küçümsediğini düşünmüştü. Şimdi anlıyordu dediklerini.

Önemli değil şimdi bu. Üşüyorum. Hayır, üşümüyorum. O kadar çok kan akıtıyorum ki artık üşüdüğümü düşünüyorum.

Kakucho'nun soğuktan morarmış yüzüne kar taneleri düştü ve gözyaşlarına karışıp yüzünden aşağı doğru aktı. Akciğerlerinde kalan son birkaç nefes, eski anılarının çevrelenmesiyle ısınırken, kendini ölümle yaşam arası ince çizgiye doğru bıraktı.

-

selamlar.

uzun zaman sonra yeniden değişik bir kitapla geliyorum.

kitap ölmeden-önce-hayatımızı-son-bir-kez-izliyoruz teorisine dayanıyor.

bu teori ne kadar doğru bilmiyorum, yine de kendi yorumlarımı katarak son 7 saniye olarak belirledim

kitaptaki bazı bölümler akışı belirtmek için farklı zaman kipleriyle ya da anlamsız cümlelerden oluşan paragraflardan oluşuyor olabilir.

bunun için beni suçlamayın

bb