Rüzgârı çöl çağırdı, beni buz. Bahse girerim şu an ikimiz de mutsuzuz. Kırık bir biblonun altında unuttuk çocukluğumuzu. Büyüdük, umutsuzuz.
Benim kalbimi bir cadı kırdı, seninkini allahsız bir domuz. Kabul et yenildik, yaşamak istemedik. Onların olsun dedik, biz senelerdir dünyaya tokuz.
Çiçeği bahar çağırdı, güneşi sabah. Karanlığın içinde yıldızları izledik. Dilek tuttuk, umutluyduk. Ertesi gün gördük gelin arabasının arkasındaki yazıyı: 'Evleniyoruz mutluyuz.'
Kapıyı o kapattı Bayan Hiçkimse, anahtar sende. Fark etsen de artık, açsan keşke. Bir çıksam şu delikten tutacağım elinden. Depar atacağız güzel günlere. Parolayı sorarlarsa çekinmeden söyle: Âşık, kusurlu ve mutluyuz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bayan Hiçkimse'ye Mektuplar
Poésie-Bayan Hiçkimse'ye Mektuplar- Çok yürüyorum. Binaların üst katlarına ve kadınların vücut hatlarına bakıyorum. Ay yirmi yedi yıldır beni takip ediyor. Çok duruyorum. Odamın penceresinden gemileri ve yıldızları izliyorum. Sabah oluyor. Güneş yirmi ye...
