dagboek van daantje

dagboek 17 nov

Dit is mijn dagboek als je dit leest ben ik vast al 80 of zelfs dood (hoop van niet).
Maar goed ik ga beginnen. Ik ging naar de bakker en zag een hele enge man. Toen ging ik rennen en ben ik hard gevallen. "Auuuu". De man liep nog steeds achter me ik kon niet opstaan.
Hij ging naar me toe ik was bang. Hij hielp me. Dat had ik echt niet verwacht.Ik zei: bedankt. Met een bangerige stem. Maar toch bleef die eng. Ik ging weg en liep naar me huis toe. Toen at ik een broodje. Even later kwamen me vriendinnen langs." We zouden samen gaan shoppen" vroeg romy. Oh ja zei ik . Ik heb te veel aan me hoofd. Ik moet nog aan die man denken man van vanmiddag." Welke man " (ik vertelde het verhaal) "wow dat is mij vandaag ook precies over komen". Ok???? Maar zullen we gaan shoppen. Ok. Zou ik deze kopen vroeg Danique. "Die is echt leuk". Even later. "Romy Romy kijk kijk daar is die man weer". We moeten hem volgen kom mee. Hij heeft ons gezien we moeten vluchten." Romy heb jij nog een plan". Nee verzin jij maar jij bent veel beter in dingen verzinnen dan mij. Ok. We moeten in de vuilnisbak verstoppen. "Nee dat is echt vies". Nou en wil je dat hij ons pakt. Nee. Nou doe het dan. Ik heb een bananen schil in me haar. "Pech". Die enge man is naar de sieraden winkel. hij gaat vast iets stelen. Dat heb je goed gezien Romy. (onderweg naar de sieraden winkel) kijk hij doet iets in zijn zakken. "Stoppen dief" de winkelier keek ons raar aan en zei: laat je zakken zien nu. Hij had een gouden ketting gestolen. "Ik zei je toch dat hij een dief was". We kregen een beloning. Het was een vriendschapsring