Yaşıyor muyum ? Yoksa yalnızca nefes mi alıyorum ? Henüz bu soruya ben bile cevap verememiştim. Bazen ben bile kendime nasılım diye sorduğumda cevap bulamıyorken insanlara iyiyim diyerek kendimi değil onları kandırıyordum . Sanki içten içe boğuluyormuşum ve kimse bunun farkında bile değil. Elimde kalan tek şey bir kaç anıydı . Bazıları ise kayıptı. Tam anlamıyla hiçbir şey eskisi gibi olmayacak .
Artık hissiz oldum ben .
Ne mutlu , ne mutsuz tam da hissiz gibi ..
Daha fazla kendimi yıpratmak istemiyordum, kendime gelip yanağımdan akan sıvıyı sildim . Masanın üstünden telefonumu alıp merdivenlere yöneldim. Bugün kendimi oldukça kötü hissediyordum. Dışarıya çıkmayı planlıyordum.
MERHABA ARKADAŞLAR İLK DENEYİMİM . YORUMLARINIZI VE VOTELERİNİZE GÖRE DEVAM EDECEĞİM :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Promise Me This İs Forever •(Düzenleniyor)
Lãng mạn"Seni tüketen bir aşk istiyorsun. Tutku istiyorsun.. Macera ve hatta biraz tehlike istiyorsun."
