Hate The Game (COMPLETED)

Chapter 09

Chapter 09

By 4PM, wala na talaga akong maintindihan sa binabasa ko, as in! Alam mo 'yung feeling na nag-information overload na? Hindi na talaga kasya? Wala ng nagpa-process at dumadaan na lang iyong mga salita sa paningin mo?

I grunted at saka ipinatong iyong mukha ko sa libro.

"Ayos ka lang?" he asked.

"Sakit na ng ulo ko," I replied.

"Wag ka muna magbasa."

"Nasa half pa lang ako ng case," I said. Inuna ko kasi basahin iyong concept kasi sabi ni Iñigo sa akin dati, mas madali kong maiintindihan iyong case kapag alam ko na iyong concept. Nung first week kasi ay masyado akong na-overwhelm sa dami nung cases kaya doon ako nagfocus. Very wrong move dahil hindi ko rin naman gets iyong mga provisions na nadidiscuss doon sa kaso.

"Pero tapos ka na sa book?"

I nodded. "Yup. Pwede ba pagising after 15 minutes?" I asked him, pero hindi na ako naghintay pa sa isasagot niya dahil talagang antuk na antok na ako at gusto ko ng matulog.

It felt like I just closed my eyes nung marinig ko iyong boses ni Samuel na tinatawag ako. I opened my eyes and saw him looking at me. Ano ba 'yan... ganito ba ang itsura kung boyfriend ko siya? Na siya iyong unang makikita ko pagbukas ng mata ko?

Sige, landi pa! Ni hindi ka pa nga tapos sa binabasa mo!

I yawned as I stretched my arms. "Thank you," sabi ko habang iniisip kung oorder ba ulit ako ng kape kasi so far, nakaka-dalawa na ako. Baka naman hindi na ako maka-tulog nito mamaya!

"Masakit pa rin ulo mo?" he asked.

"Hindi na masyado," I replied and then groaned in frustration nung makita ko iyong syllabus. Meron pa kasing limang kaso roon. Hina-highlight ko kasi iyong mga tapos na akong basahin para makita ko iyong progress. It inspires me kasi minsan, feeling ko ay walang katapusan ang ginagawa ko sa sobrang dami.

"Alam mo na 'yung concepts, 'di ba?" he asked.

I nodded. "Yup, bakit?" tanong ko kasi natanong niya na sa akin 'to kanina bago ako umidlip.

"Ano'ng kaso babasahin mo?"

"People v Lagata," I replied.

Kumunot iyong noo niya. He got went to his laptop at may itinype doon. After a few seconds, tumingin siya sa akin. "Iyong case sa pulis at gabi," sabi niya.

"Ha?"

"Di mo ba ginagawa 'yon?" he asked. "Sa bawat case, dapat alam mo kung tungkol saan para mas madali iyong recall," sabi niya. "Nung first year ako, pini-print ko iyong syllabus na may double space tapos doon ko sa space sinu-sulat iyong summary nung facts at saka clue kung ano iyong concept na na-tackle doon."

My forehead was slightly creased and my lips was slightly parted as he told me that. I mean, I knew about that, but hindi ko ginagawa...

"Yung sa case ng Lagata, na-discuss 'dun 'yung sa mga naka-takas na inmate. Hindi naman masyadong nagtatanong si Mercado sa facts basta masabi mo 'yung basic at ma-explain mo 'yung concept," he said. "In this case, sinasabi lang na 'yung ginawa bang pagbaril nung pulis doon sa mga naka-takas na inmate, justifying circumstance ba 'yon? Kasi 'di ba under the guise of authority, may karapatan iyong mga pulis na gumamit ng force para gawin iyong trabaho nila? But in this case, the Supreme Court decided that human life is more valuable. They said that unless there is a proof that using such force, and in this case, firing a gun, is necessary, there would only be an incomplete justifying circumstance to be applied."