Hayatımda yaşadığım bir sürü komik anım var.Az sonra anlatacağım anı sadece bunlardan biri.Sabah erkenden kalktım.Hazırlandım ve okula gitmek için servise bindim.Okulda ders işledik ardından da son derse girdik.Son ders çok yoğun geçmişti.Eve gitmek için servise bindim.Kafam allak bullak olmuştu.Servisten inme sırası bana gelmişti.Araç durdu ve indim.Ama çok ilginç bir şey olmuştu.Sitenin kapısı yoktu.Kapıyı bulmak için ilerlemeye başladım.Servis şoforü korna çalıyordu.Dikkate almadan devam ettim.Ancak kapı yoktu.Bir ara sitenin etrafını saran duvarlara tırmanmak bile geldi aklıma.Servis şoförü hala korna çalmaya devam ediyordu.En sonunda servise doğru gittim.Servis şoforüne baktım ve ;
-Kapı yok ! dedim.Şofor ve içerdekiler güldü.Neden güldüklerini anlayamadım.Servis bana kapıyı gösterdi.İnanamadım,kapı tam arkamdaydı.Kocaman kapıyı nasıl görememiştim.Servise teşekkür ederek hemen içeri girdim.Anneme bu olayı anlattım.Oda bu olayı herkese anlattı.Herkes bana güldü.Sizce de gülmemek mümkün mü?Bir insan hiç evinin kapısını arkasında olduğu halde görmez mi?Tabi hiçkimsenin yaşamadığını söylemiyorum.Bunu ancak benim gibi şanssız olanlar yaşar.Eğer bu yazdığım şeyi beğendiyseniz diğer bölümlerimi de hemen okumanızı tavsiye ederim.
