Jeonဧကရာဇ္ႏိုင္ငံရဲ့ဘုရင္ ႀကီးသည္ စာခြၽွန္လႊာကိုဖတ္ရ္် လက္ေတြပင္တုန္က ေဒါသအလြန္ထြက္ေနေလသည္
"ဒါ ..ဒါ ဘယ္လိုရိုင္းစိုင္းတဲ့ အ ျပဳမူလဲ ငါ့တို႔လိုတိုင္း ျပည္ ႀကီးကိုမ်ား စစ္ခ်ီရင္ခ်ီေပါ့ မေၾကာက္ပါဖူးတဲ့ ငါရဲ့ေခ်ာေမာထက္ ျမတ္လွတဲ့သားေတာ္ကို လည္း ကိုယ္တိုင္ လာေတာင္းပါဆိုပီးေျပာတယ္ သံတမန္ကိုလည္းသတ္ပစ္ပီးေခါင္းကို ထၫ့္ေပးလိုက္တာ ခြင့္လႊတ္စရာလံုးဝ မေကာင္းဖူး"
"အမတ္ခ်ဳပ္ ႀကီး"
"မွန္ပါ့ မင္း ႀကီး"
"Min တိုင္း ျပည္ကို စစ္ခ်ီဖို႔အသင့္ ျပင္"
"ခမည္းေတာ္ ေနပါဦး စဉ္းစားေတာ္မူပါဦး"
"ဘာ ျဖစ္လို႔လဲသားေတာ္ ဒီေလာက္ရိုင္း ျပေနတဲ့မင္းသားက ခမည္းေတာ္တို႔ကဆံုးမေပးရမွာေပါ့"
"ခမည္းေတာ္သိပါတယ္ Minတိုင္း ျပည္ရဲ့မင္းသားက ညဏ္ပညာ ႂကြယ္ဝပီးထက္ ျမတ္တယ္ဆိုတာကို သူတို႔တိုင္း ျပည္က စစ္ဗ်ူဟာ ႂကြယ္ဝ ပီး အားကိုးရတဲ့ စစ္သူ ႀကီး Jinလည္းရိွတယ္ေလ ႏွစ္ႏိုင္ငံစစ္ျဖစ္တာက အက်ိဳးလံုးဝမရိွႏိုင္ပါဖူး ခမည္းေတာ္"
"အင္း ဟုတ္ေပတယ္သားေတာ္ သားေတာ္က ဘယ္လိုဆန္ဒရိွလဲေျပာပါ"
"Minတိုင္း ျပည္ရဲ့အိမ္ေရ႔ွစံမင္းသားေျပာသလိုမ်ိဳးပဲ သားေတာ္ သူ႔ကိုသြားေတာင္းရမ္းပီး ႏွစ္ႏိုင္ငံ မိတ္ဖြဲ႔ခဲ့ပါမယ္ ခမည္းေတာ္ ဒီလိုလုပ္လိုက္ျခင္းအား ျဖင့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ အက်ိဳးရိွေစပါတယ္ အထူးသ ျဖင့္ သားေတာ္တို႔ႏိုင္ငံက ပိုအင္အား ႀကီးလာႏိုင္ပါတယ္ခမည္းေတာ္"
"ေကာင္းေလစြ ေကာင္းေလစြ ငါ့သားေတာ္ေလးက သိပ္ထက္ ျမက္ေတာ္မူေပတယ္ "
"ခမည္းေတာ္ရဲ့သားေတာ္မို႔ပါ"
"ဟားဟားဟား ဟုတ္ပါပီ သားေတာ္ ဘယ္ေန့သြားမလဲ "
"ဒီညေနပဲ စထြက္မယ္ ခမည္းေတာ္ ဟိုကို မနက္ ျဖန္ေလာက္ေရာက္ေအာင္လို႔"
"ျမန္လွခ်ည္လားသားေတာ္ရဲ့"
"ျမန္ ျမန္ဆန္ဆန္လုပ္တာအေကာင္းဆံုးပါခမည္းေတာ္ ဒီလို႔ အေၾကာင္းအရာက အခ်ိန္ဆြဲဖို႔မသင့္ေတာ္ ေၾကာင္းပါ ခမည္းေတာ္"
