5. Adil?

280 3 0
                                    

Awan pov

Awin di meja kerjanya masih leka dengan kertas kerjanya.

Aku menghampirinya.

"Kau tak nak balik ke?"

Dia mendongak memandangku.

"Jap lagi. Nak siapkan benda ni dulu." Balasnya bersahaja.

Seolah tiada apa yang pernah terjadi di antara kami.

Seolah aku masih lagi boss dia. Bukan suami dia.

"Lewat dah ni. Kau balik bawak motor kut. Bahaya." Ucapku.

"Jap. Nak habis dah pun."

Dia masih lagi meneruskan kerjanya dengan pantas.

Aku menunggunya di meja sebelah.

Makin aku kacau. Makin lama la kerja dia nak siap.

Hampir 20 minit berlalu.

Dia menutup kertas² nya. Mengemas meja yang berselerak sebentar tadi.

"Jom teman aku makan." Ajakku bila kami sampai ke dalam lift.

"Lewat dah kut. Mana ada kedai nak makan lagi dah time cegini." Balas Awin.

"Mamak ada."

"Ikutla..."

...

"Aku balik rumah Wisha malam ni. Lusa baru pergi tempat kau." Aku memulakan perbualan sesudah memesan makanan.

"Hurmm.. Ok." Balasnya pendek. "Eh jap..! Apa tadi?" Sambung dia dengan nada kalut.

"Aku cakap, lusa baru aku pergi tempat kau. Malam ni aku balik rumah Wisha." Ulangku.

"Asal lak nak g umah saya?"

Aku memandang dia tidak percaya.

"Kau lupa ke? Aku ni laki kau?"

Owh...

Hanya itu yang keluar dari mulutnya.

"Tapi kan..." Dia mem-pout bibirnya. "Kalau encik tak datang pun tak pa. Saya tak kisah. Japg, apa lak Wisha pikir kalau encik selalu sangat hilang dalam 3 hari seminggu." Sambungnya.

Masih lagi berencik dengan aku walaupun sudah hampir setahun kami berkahwin.

Selepas lima bulan aku nikah dengan Awin. Aku menikahi Wisha. Buah hati pengarang jantungku.

Tak pernah aku lupa bahawa Awin juga isteri ku. Cuma kengkadang dengan Awin ni lain.

Dia layan aku macam biasa. Macam kawan.

Aku sebenarnya tak kisah. Sebab hati aku memang untuk Wisha ja.

Tapi tak ada la sampai aku nak kena ceraikan Awin.

Awin budak baik. Even kadang² datang perangai tiga suku dia tu. Penat la juga aku nak melayan.

Dia pun tak pernah minta apa² dari aku.

Tak pernah lak dia jeles kalau aku lebihkan Wisha.

Malah. Kalau boleh. Dia lagi suka aku habiskan masa dengan Wisha berbanding dia.

Mak ayah dia pun jenis yang tak suka ikut campur urusan anak menantu. Jadi senang la.

Tak la aku serabut sangat.

Siap makan. Kami pun blah. Sebelum blah tu, aku panggil dia.

"Win."

Dia berpaling memandang ku dari atas motor nya.

Black RoseWhere stories live. Discover now