Selam Cesurlar📘
Bu hikayede bana eşlik ettiğiniz için teşekkürler...
Umarım beğenirsiniz...
Keyifli okumalar.📖
⌨⌨⌨
O geceden sonra dediğini yaparak beni kör kuyularda yapayalnız bırakarak buhar olmuş, yok olmuştu sanki bu dünyadan, hiç yokmuşcasına, kaybettiğim çocukluğum göğüsümede mezar taşı, onun gidişine ağıtlar yakan hayallerim ve hâlâ onun yasını tutan kalbim kalmıştı geriye...
**********
2. Hazine'den;
"Şurama batan" Diyor şair, "Şurama batan özlem demeselerdi; bıçak derdim."
2. BÖLÜM "GEÇMİŞİN İZİ"
Günümüz - (5 sene sonra)
5 sene önce, her şeyin tamamen değiştiği, bir birimizin arasına buzdan dağların örüldüyü, bir daha eski biz olamadığımız 5 sene. Alaz'ın gidişinden sonra eskisi gibi olamamıştık, Alaz'ı sevmeyi öğrendiğim o ilk gün başladı her şey, ona olan zaafım daha da büyüdü ama şimdi daha da iyi anlıyorum o gittikten sonra bitmişti benim için. Ne o ne de içimde ki zaafım kalmıştı ona karşı, vazgeçmiştim ya da belki ben kendimi kandırıyorumdur...
Benim hikâyemse daha önce sadece intikamdan ibaretti. Kimden mi? Amcam Sezer Keskiner'den. Evet yanlış okumadınız kendi öz amcamı öldürmek gibi büyük işlere kalkıştım, gerçi haksızda değilim. Amcam beni hatırlar mı yoksa onun için çoktan mı yokum bilmiyorum. İlgilenmiyorum da çünkü bildiğim tek şey benim hayalim bir tek amcam olacak o adam. Her zaman kendi pis işlerini yaptıracak bir maşası vardır onun. Bu günde maşalarından biri olan Uğur Saymış'ı ziyarete gidecektik. Tabi 6 kişilik tim diyorduk kendimize ama herkesin kendi şahsi meseleleri de gün yüzü görüyordu bazen.
Son bir kez daha aynada kendime bakarak saçlarımı düzelttim. Her şeyin tam olduğundan emin olduktan sonra çantamı alarak odadan çıktım.
"İzel, bekle." Kadir'in sesiyle ona doğru döndüm.
"Ne oldu?"
"Bunu unuttun." Elindeki kulaklığını havaya kaldırarak yanıma geldi. "Şu olmadan gidersen biraz saçma olur." Diyerek güldü.
"Amaç o zaten." Gülerek onu kulağıma taktıktan sonra çalışıp çalışmadığını kontrol etmek için "Duyuluyor mu?" Diyerek karşı tarafta kim varsa ona seslendim.
"Gayet iyi." Karşı taraftan Yalın'ın sesini duymamla çalıştığına kanaat getirdim.
"İyi hazırız o zaman." Bir kez daha kendime çeki düzen vererek aşağıda beni bekleyen Paydar'ın yanına doğru gittim. Bizim için mühim ve büyük bir geceydi bu, bizi tehlike kaynağı olarak gören, işlerine engel olduğumuzu düşünen bir adamın vereceği davete gidiyorduk. Sadece beni ve Paydar'ı görmediği için biz, daha doğrusu ben mecburdum gitmeye bunun için de Paydar'la partner olmak zorunda kalmıştım ve bu durumdan memnun olmasam da söz vermiştik bir kere.
Merdivenlerden inerek ona doğru yürüdüm, bakışlarım onu bulurken siyah bir takım giymiş olduğunu gördüm. Tekrar bakışlarımı önüme çekerek yürüdüm ama onun bakış açısına girdiğimden bu yana bakışlarını benden çekmediğini biliyordum ve bu yüzden de çok fazla ona bakmamaya özen gösteriryordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞAH&MAT Mahalle Hikayesi
Action*Yetişkin okurlar için uygundur!* Aramızdaki uzaklık 7 metre, bir birilerine tuşlanmış iki silah, her birinde bir mermi. Alaz bana doğru bir adım attı ve eş zamanlı olarak ben de ona doğru bir adım attım. "Bu tetiğe aynı anda basarsak bile ilk ölen...
