7. Bölüm

7.1K 445 51
                                    

Bölüm 7: "Mehdi Meselesi ve Gözyaşı Mezarlığı"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüm 7: "Mehdi Meselesi ve Gözyaşı Mezarlığı"

"Senin öldüğün yaştayım."

🍁

"Yeğenim, uyan bir bakayım." Kolum sökülmek istenircesine dürtülürken tanımadığım bir ses işitmemle kaşlarımı çatarak yavaşça gözlerimi araladım.

Yüzlerimiz arasında birkaç santim kalmış adamı görmemle irkilirken adam, kocaman gülümseyerek geri çekildi. Gece lambamın loş ışığı gözlerimi hafif kamaştırırken görüş alanımın biraz daha netleşmesi için elimi kaldırıp gözlerimi ovaladım. "Anlaşılan sen de baban gibi uykucusun," dedi. Gülme sesi işittiğimde mümkünmüş gibi kaşlarım daha da çatıldı.

Ayılmakla uğraşırken adamı unuttun Eylül. Sen yaşıyor muydun? Beni istemediğini söylediğinden beri ortalıklarda görünmüyorum sadece. Alınmışsın belli.

Yatakta doğrularak kırklı yaşlarının ortalarında gözüken adama baktım. Bu kim diye sorgulaman gerekiyordu. Neden yüzünde delice bir gülümsemeyle sana bakıyor? Belki de delidir Vera. Ben senden alâ deli tanımam.

Gözlerimi devirdiğimde karşımdaki adam kaşlarını kaldırdı. Boğazımı temizleyerek kahverengi gözlere baktım. "Tanışıyor muyduk?" Bir anda kahkaha atmasıyla irkildim. Şaşkınlıkla gözlerimi kırpıştırırken neden kahkaha attığını anlamaya çalışıyordum.

Odanda uyandığın gibi tanımadığım bir adam gördüğünde verdiğin tepkiye kahkaha attı, başka neye gülecek bu kadar? Adam beni geri zekalı sanacak Vera, of! Gözlerinden belli zararsız olduğu, merak etme.

Adam gülmesini kesince yataktaki bedenime yaklaşarak kolumdan tuttu. Zarar vermeyeceğine emin miyiz? Kolumdan tutmasıyla yakınımdaki yüzüne kafayı geçirmem bir olmuştu. Burnuna attığım kafayla sarsıldı, kolumu tutan eli boşluğa düştü. Eli burnuna giderken kanı görmemle birlikte hafif tebessüm ettim. Ufaktı ama can yakıcı olduğunu biliyordum. "Kız ne ettin," dedi şaşkınca.

"Dua et kıymetlini patlatmadım amca, kimsin sen?" Burnunu elinin tersiyle silerek hafif sulanmış gözleriyle bana baktı. Yüzündeki şirin olarak gördüğü sırıtmasıyla birlikte "Ne geçiriyorsun aklından merak ediyorum," diye mırıldandı. Coşkulu sesi, bir delinin yatak odamda olmasını garip karşılıyordu. "Tövbe estağfurullah, neredeyim ben?" Etrafıma baktığımda hâlâ odamda olduğumu fark ettim. Bu adamın burada ne işi vardı?

Müphem HayatlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin