A moment of love [윤민]

Extra And a little Thanks Note

Thanks Note

အစအဆုံးဖတ်ပြီးစီးမျောပေးကြတဲ့readerလေးတွေ
တကယ်ကျေးဇူးပါ
သဘောကျကြလိမ့်မယ်လို့လည်းမျှော်လင့်ပါတယ်><
အရေးအသားအကောင်းကြီးမဟုတ်တာမှန်းသိပေမဲ့
ကြိုးစားသွားမှာပါ
လိုအပ်တာရှိရင်လည်း အချိန်မရွေးလာအကြံပေးလို့ရပါတယ်
အဲ့ဒါမှသိပြီးပြင်နိုင်မှာမို့ပါ
ဇာတ်လမ်းကောင်းလေးတစ်ခုတော့ ဖြစ်သွားမယ်လို့ယုံကြည်ပါတယ်^^
extraလေးကိုပေါ့"ပါး"လေးဖတ်လိုက်ကြပါဦးနော်♡

• 11122021•

2months later::

"အဝတ်တွေထုတ်လှန်းထားအုံးနော်
နေပူနေပြီ... ကလေးတွေကိုလည်းနှိုးလိုက်ပါအုံး
ကျွန်တော်ပြန်တော့မယ်"

"ဟဲ့ ခဏနေပါဦး
မင်းမိန်းမအတွက်lemonတွေယူသွားချည်အုံး
မနက်ကမှကားရောက်တာ"
ခြံဝင်းထဲက စစ္စတာတစ်ယောက်မှ
လက်ပြကာ လှမ်းအော်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

"ယူသွားလိုက်မယ်"
ပြန်ပြောကာခြံဝင်းထဲမှထွက်လာလိုက်သည်။

ခြံဝင်း‌နားမှာရေးထားတဲ့ ဆိုင်းပုဒ်ငယ်လေးကတော့
JOIEမိဘမဲ့ဂေဟာတဲ့
အချိန်တွေကြာလာတာနဲ့အမျှ
အရာရာတိုင်းကတဖြည်းဖြည်းပြောင်းလဲလာပြီလေ
အရင်ကဈေးငယ်လေးက အခုမိဘမဲ့ဂေဟာလေးလိုပေါ့

✧

မိန်းမအားတွေ့ချင်ဇောနဲ့ အိမ်အမြန်ပြန်နေသော
ဂျိမ်းတစ်ယောက်တော့ ဘာမှမစဉ်းစားနိုင်တော့ပြီ

"ဂျိမ်း...ဟေ့ဂျိမ်း"

အော်သံကျယ်ကျယ်အားကြားလိုက်တော့
လူပါအနည်းငယ်တုန်သွားသယောင်

အော်သံလာရာ အိမ်အပေါ်ထပ်အားမော့ကြည့်လိုက်တော့
တစ်ဖက်ကစူးရှနေသော နေ၏အလင်းစူးစူးကို
လက်တစ်ဖက်ဖြင့်ကာထားရသေးသည်။

"ဆူဆီကို အထည်တွေရပြီလားမေးလိုက်ပါအုံး
မနက်ဖြန်ပွဲရှိလို့"

"အော်...ဟုတ်ကဲ့ပါဒေါ-"

"အ"
ဖြတ်တိုက်သွားသော
ဆယ်ကျော်သက်‌ကောင်လေးတစ်ယောက်
ဘေးမှာလည်းနောက်ထပ်ကောင်လေးတစ်ယောက်ပါသေးသည်။

"အို sorryပါဦးလေး"
ခေါင်းတစ်ချက်ငုံ့ပြီးပြောကာပြန်လှည့်သွားသည်။