Bloodstain On Her Beauty

Chapter 2

Dedicated to: toomanydandelions

Chapter 2

Days after that incident in school, that make-up thingy, I went to school without make-up on. Sa kahihiyan nga ay hindi na sana ako papasok kung hindi lang dahil sa sinabi ni Mavi.

"You're a lucky person, Yesha. You're a lucky person because you still have a chance to go to school. To study."

"Paano ako magiging swerte kung pambubully lang ang binibigay nila sa akin?  I'm not that lucky," I said bitterly. But I know she can't hear it.

"Ako kasi, I really want to go to school. I still want to experience the school life, to be a student. Gusto kong maramdaman ang frustration kapag nakita kong mababa ang nakuha kong grade. Gusto kong maramdaman ang saya kapag nakapasok ako sa mga with honors. Gusto kong gumawa ng mga projects, assignments, and activities. Gusto kong maabot ang mga 'yon Yesha. Isn't it simple?"

Nilingon ko siya. Nanatiling nakatitig ang mga mata niya sa harap namin habang nakangiti nang malungkot.

"Kung sana lang, hindi naging ganito. Kung sana... walang ganito."

I realized, pareho pala kami. I am insecure about my face and my look while she's also insecure about her situation right now.

I walked silently in the hallway of our school, my head bowed down because of embarrassment I caused yesterday. Nakikita ko lang ang mga paa ng mga estudyante dahil nakayuko lang ako. Dahil doon ay hindi ko alam na may tao palang tumigil sa harap ko. Nabunggo ko siya kaya bahagya siyang napaatras.

Gumapang agad ang takot sa aking dibdib nang mula sa pagkakayuko ay napatingala ako sa kaniya. Umahon ang takot sa aking dibdib nang nakita ng tuluyan ang mukha niya.

Ang palaging galit niyang mga mata ay napukol sa akin nang nagtama ang mga mata namin. Ang malinis na pagkakaayos ng kaniyang buhok ay bahagyang nagulo dahil sa pag-atras. The strand of hair that's falling on the side of her forehead slightly covered her eyes. Marahas niya iyong hinawi at tiningnan ako nang masama.

Umawang ang aking labi at napaatras. "M-monica," I whispered, my lips slightly quivering.

She looked at me directly to the eyes that sent chills to my body. Nanindig ang mga balahibo ko sa batok dahil sa pinukol niyang tingin.

"Yesha, wala ng make-up?" tanong niya sa nang-aasar na tono. Nakangisi siya pero matalim ang kaniyang mga mata.

I gulped. "U-uh, hindi na a-ako nagmake—"

"You bitch," she said through gritted teeth.

Agad na bumilis ang pagtibok ng puso ko at ganoon din ang paghinga ko. Pansin ko na rin na natigilan ang mga estudyante para makiusyoso. Para akong nakakita ng multo dahil nawalan na ng kulay ang mukha ko.

"Sumunod ka sa akin. In our usual place. May surprise ako sa'yo." Ngumisi siya nang nakakaloko.

Mas lalo akong namutla. Para nang masisira ang dibdib ko sa lakas ng kabog ng puso ko. Dahan-dahan akong huminga nang malalim para pakalmahin ang sarili ngunit hindi iyon umobra.

Nakita ko ang pagtaas ng kaniyang makapal at kulay brown na kilay. "Bakit? Ayaw mo?"

Unti-unti akong umiling. Nakita ko ang pagkawala ng ngiti sa kaniyang labi. Her face became cold and stoic. I heard grasps from the other student. Na parang sinasabing hindi ko na dapat siya kinakalaban.

"Girls," she whispered under her breath.

Sumunod naman ang dalawang babae at hinawakan ako nang mariin sa aking magkabilang braso. Napapiksi ako sa pagdampi pa lang ng palad nila sa aking balat.