Warming The Cold Coffee

Chapter 5

05. A comfort in silence
Warming The Cold Coffee

|ZENO|

_\̅_̅/̷̚ʾ_

"WHAT'S the meaning of this!?"

"Elinor?" Sambit ko ng kumalas ako kay Vexzan sa pagkakayakap. Mabilis namang pinahid ni Vexzan ang kaniyang mga natirang luha at inayos ang pagkakaupo nito.

Hindi sumagot si Elinor at mabilis na naglakad lang ito sa kinauupuan namin ni Vexzan. Nabigla ako ng mabilis niya kaming hinawi papalayo. Tahimik man si Vexzan ng gawin iyon ni Elinor pero alam kong nasaktan ito lalo pa't sa kaniyang kalagayan.

"Bakit kasama mo 'to?" Kumunot ang noo nitong tiningnan ako ngunit hindi ko siya ginantihan ng tingin at hinawi ang kamay nitong nakahawak sa aking braso. Alam kong nabigla ito ngunit hindi ito nagpahalata at mabilis na itinuon ang pagsasalita kay Vexzan.

"And you, what's your intention? Hindi ka pa ba satisfied sa nagawa mo kanina and you're messing Zeno again!" malakas ang boses nito dahilan para marinig kami ng iilang taong nakapalibot sa amin. Ngunit katahimikan lamang ang natanggap ni Elinor kay Vexzan.

"Bakit ka nandito?" magsasalita pa sana ito ngunit naputol ito ng unahan ko siya. Hindi ko man tingnan si Elinor ngunit bigla itong nahiya sa kaniyang ginawa. Parang ginagawa lamang niyang excuse ang pagiging fearless nito para maitagong may kasalanan siya.

"Nandito ako para sana humingi ng sorry," mahina't nahihiya nitong pagbalik sa akin ng kaniyang sagot.

Hindi ko alam kung anong itutugon ko pabalik. Kaya nanatili akong tahimik sa harap nilang dalawa.

*****

"She'll be my mother-in-law," biglang namilog ang aking mga mata ng basagin nito ang nagbabadyang katahimikan.

"Sana, but no. Now? Not anymore!" Mabilis naman nitong dugtong. And I feel the anger on her voice.

"That old woman?" Mabilis akong napalingon kay Vexzan at maging si Elinor nang magsalita ito.

"How did..."

"I'm also in there. Just coincidence. Universe are lovely, isn't?" hindi na natapos ni Elinor ang kaniyang sasabihin at inunahan na siya agad ni Vexzan.

"O-okay, so I've nothing to hide."

I don't know what will I'm gonna do base on what I've heard. Into Elinor's secret.

Mabilis na lang akong umakyat papasok sa loob ng bus. Simula nang tumigil ito para maghakot ng mga tao. I feel bad for myself. Gusto ko magalit. But I don't have the authority to feel this anger especially to her. Because it's just me who validating the feeling that I, myself didn't experience before.

Gustong gusto ko na lang umuwi. Ngunit paniguradong sa pagbalik ko sa bahay ay paalisin rin ako. Dahil sa wala na akong trabaho para ipangtustos sa bayarin.

Gusto na naman ng mga mata kong umiyak. Ngunit ang mga titig nang mga matang dumirikit sa akin ang mismong pumigil ng aking mga luha. Simula nang sumampa ako sa loob ng bus.

Why? Of all people. Why me?

"Zeno wait..." malakas na bumagsak ang pintuan ng bus matapos ang siksikan sa pag-akyat.