DÜŞMAN

-1-

(MULTIMEDIADA EKIN)

Yine bir sabah

Kuzey'in sinir edici sesiyle güne merhaba diyodum mutlu muyum Hayır alıştım mı evet "uyan artık geç kalıcaz"dedi.Keşke benimde
şefkatli bir abim olsa da bağırmasa ama bize düşende bu başa gelen çekilir .Uykulu bir sesle "sen gitt benim sınavım yok bugün"dedim.Çok mu kötü bir yalanciyim yoksa bu gerzek mi çok akıllı?

Bana sinir bozucu bi sesle:"1.si benim inanmam için odana ders programını asma,2.si daha iyi bir yalancı ol"dedi ve yorganımı çekti üzerimden bir Kuzey klasiği olarak tarihlerde yine yerini aldi.Neyse bende bir şekilde attım kendimi yataktan.Bana boğuk bi sesle "30 dk'ya aşağida ol yoksa seni burada bırakırım"dedi.Sanki benim arabam yok kendince bana artislenecek o biraz bozar ama Kuzey .Kuzey aşağı inince kendimi duşa attım ve vanilya kokulu şampuanımla kendimi biraz şımarttım.Duştan çıkıp yarı dantelli şortum ve göbeği açık siyah bluzumu giydim.Altına da siyah ayakkabılarımı geçirdim ve aşağı indim.Abim ortalıkta görünmüyordu.Masaya oturup gelmesini bekledim.Onsuz yemeğe başlamayı sevmiyorum ama aç bir Ekin olunca dünya biraz farklı işliyordu çok farklı .Ben yemeğimi bitirdikten sonra mal gibi onu izlemeye başladım (böyle düşünenler olarak cok tatliyiz)yukarida bir şeyini unutuğunu söyleyip yukarı çıktı .Şansima Kuzey telefonunu masada bırakmış eee şimdi karıştırmamak olmaz tabii,her ne kadar benden bir şey saklamadığına inansamda herkesin sırları var önemli olan bunları bulabilmekti.Hemen kilit ekranını açtım ve bakmaya başladım.Banka,banka,whatsapp arkadaş gurubu mesajları hatta bir nevi çette bile denebilirdi ne kadar pis işlere girdiğini bilmeyen yoktu .Ama iki mesaj ilgimi çekti.Biri Işıldan'dı.Işıl benim en yakın arkadaşımdı veya ben öyle düşünüyorum hiç bir zaman gerçek arkadaş kavramına uyan biri ile tanışmadım Işıl'a sadece okul bağlantımız varken işer kendi yürümüştü.Üniversitede 1. sınıfa beraber müzik okuyoruz.Mesajda:

-Işil:Geliyorsun degil mi?

Işıl'ın abimle ne işi olabilir ki?Abim cici kız olaylarından uzak durduğu aşikardı ama Işılın tam bir cici kız olmadığıda insanın gözüne batan bir durumdu Neyse Işıl'la aynı sınıfta olduğumuz için ağzından laf alabilirimdim.... sanırım diye fazla takılmadım.Diğer mesaj ise çeteden olduğunu düşünmedığim birindendi.Ben ve abim çoğu zaman onun çetesi ile takiliriz evimizin sokağının arkasındaki küçük bar en azından abimleyken daha güvenli olan küçük bardi hayatımız. O yüzden tanımadığım kişi yoktur bide abim çete Lideri olunca bu sayı iki katina çıkıyordu

-Çağlar:Bu iş burada bitmedi Sözer!! (Sözer soyadları bu arada)

Demeki ortaya çıkmayan küçük sırrlarda varmış

Bir dakika bi dakika,çağlar...çağlar...çağlar bu isim bana çok tanıdık geliyo ama bi türlü kim olduğunu bulamıyorum.Ben böyle derin düşüncelere dalmışken Kuzey'in sesi ile irkildim.

-Ekin hanım ne zamandir abinin telefonlari karistiriliyo?

(iç ses):Al işte Ekin öyle mal mal düşüneceğine etrafına bak kim geliyo diye,allahım ya ne dicem bok gibi yalan sölerim ben.

-şey...Aaaa ben senin kardeşinim özelin falan mı var ne olur baksam???

Elimden telefonu çekip

-küçük hanım herkesin özeli vardır o yüzden bu telefona bakilmiyor.

-Kuzey yaaa,hem Işıl seni nereye çağırıyo zaten.Işıl benim en yakın arkadaşım söylersin artık.

-Işıl mi... hee o birşey değıl başka ne okudun ki??

-Bide Çağlar diye birinin mesajı vardı çeteden değil ilgimi çekti.Bu arada bana çok tanıdık geldi ismi kim o?

Abimin birden keyifli yüzü düştü ve boynunda ki damarlar belirdi.Aniden masadan kalkıp bana:

-eğer birdaha mesajlarımı okursan Ekin bunu sana çok fena ödetirim anladin mı beni!

Nie bu kadar kızdığını anlamadım Çağlar denen çocuğun adini söyleyince birden bişey oldu.

-ANLADIN MI DEDIM SANA!!!!

Içimden ağlamak geliyodu.Kuzeyin bana böyle bağırması çok üzüyordu beni ama güçlü olmam lazım bu yuzden ona

-Anladım anladım anladiım bana bağırmayı kes çocuk yok karşında!

Bir süre öylece bakiştık sonra sessizliği bozan ben oldum

-ben okula gidiyorum

dedim ve tam çıkarken kolumdan tutup

-ben birakicam

dedi

-istemez

Dedim ve kolumu çekip kendimi arabama attim kendimi ve düşündüm.Çağlar kim nie o çocuk için bana kızdı ve ben bu çocuğu nerden tanıyorum bu cevapları alana kadar bana rahat yok,er ya da geç öğrenicem.En kötü ne olabilir ki?

SELAMMM BIZ BU HIKAYEYI ARKADASIMLA BERABER YAZIYORUZ VE OLDUKCA SIK BOLUM KOYMAYA CALISACAGIZ.VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLIORUZZ :*