Ik ben een ruimtevaarder en jij een mariene bioloog. Wij hebben niet alleen tijd en ruimte tussen ons, maar ook nog eens de diepte van de zee. We zijn zover van elkaar verwijderd, maar meer dan ooit tevoren voel ik mij verbonden met jou. Jij wil de waarheid ontdekken over iets waarvan de mens denkt dat ze het kennen en ik wil meer te weten komen over het enige dat zo buiten bereik is dat de mens er de raarste verhalen over verzonnen heeft. Ik zit altijd met mijn hoofd tussen de sterren, aan het fantaseren over hoe het leven op aarde verdergaat zonder mij. En ik hoop, ik hoop het met elk druppeltje water in mijn lichaam dat ook jij in gedachten verzonken bent, omdat je wilt weten hoe het zou zijn om hier samen met mij door de ruimte te zweven, weg van alles.
Ik ben een mariene bioloog en jij een ruimtevaarder. Wij zijn verbonden, maar de afstand is te groot. Die afstand vult mijn gedachten, het creëert te veel denkruimte. Ik kan alleen maar denken, denken aan jou. Denken, maar nooit praten. Ik durf nooit op te kijken, bang voor wat ik te zien zal krijgen. Dus houd ik mijn blik strak naar beneden, naar de wereld waar ik mij het veiligste voel. Dan dompel ik me erin onder en kom niet boven totdat ik weet dat de lucht even blauw is als het water rond mijn lichaam.
Ik ben een ruimtevaarder en jij een mariene bioloog. Ik herken jou in al het blauw van de wereld, net zoals jij mij in elke ster aan de hemel kan zien. Wij mogen dan wel met sterren gekruiste minnaars zijn, ons vertrouwen in de ander wordt daardoor niet geschaad. Er komt een dag dat het heelal met al zijn sterren en planeten, ons niet meer zal tegenwerken. Op die dag zal ik terug met mijn beide voeten op de grond staan. De vraag is alleen maar of jij de zee kan loslaten om mij op die dag te ontvangen met open armen.
Ik ben een mariene bioloog en jij een ruimtevaarder. De zee is een tweede thuis voor mij. De troebele omgeving geeft me een gevoel van vrijheid, maar als ik te veel tijd doorbreng op die wonderbaarlijke plaats, zal ik verdrinken in de te grote fascinatie van mijn werk. Ik zal je dus met open armen ontvangen, als jij kan beloven mij te helpen mijn hoofd boven water te houden, want de eenzaamheid hangt als een blok aan mijn been. Kom dus snel en laat tijd niet de beslisser zijn van onze redding. Wanneer het oppervlak van het water geraakt wordt door de oneindigheid van de ruimte, zullen onze twee zielen elkaar vinden.
Ik ben een ruimtevaarder en jij mijn mariene bioloog. Samen overwinnen we de diepte van de zee.
Ik ben een mariene bioloog en jij mijn ruimtevaarder. En samen overtreffen we tijd en ruimte.
