Okulun ilk günüydü , hiç kimseyi özlemedim sevdiğim hariç.
bir gün annem günlüğümü okumasın diye
okula getirmiştim , ta ki bizim sınıftakiler bulana dek kantine inmiştim
sınıfa girdiğimde bana sen ah olmaz , çayto mantıklıymış
boş hayal kurma bebek
neyden bahsediyorsunuz tam anlamadım
sen daha iyi anlarsın oç şimdi uzaklaş çaytağdan tamam mı?
ağlamaya başladım sınıfa rezil olmuştum
terasa gittim oturdum bir öğrenci geldi dur dedi döndüğümde arkama hastaneydim
noldu bana dedim babam sen daha iyi biliyorsun dedi
polis gelince anladım arkdaşlarım beni terastan balkona atmış
sınıfa gittiğimde birileri kolumdan tutup dövmeye başladılar hemen kaçarak eve gittim
ordada babam beni dövdü
annemin yanına gittim annem ve babam beni evden kovdular
ben naptım ya
parka gittim param da yoktu
ve artık kimsesizdim bir otele girecek param yok telefondan eski arkadaşımı aradım
evine davet etti , bende kabul ettim
ordada arkadaşımın kardeşi bana şiddet uyguladı kaçıyorum ama hep aynı yer
en sonda ayağımdan tutup ayağımı kesti
sanki bir plandı , çıktığımda merdivenden yuvarladı
her yerim kan bir okulun içine girdim beden sınıfında uyuya kalmışım
bir çocuk beni uyandırdı
sen kimsin dedim öğrenci dedi bir baktım erkek giyim odasındaymışım oğlan bana neden kan heryerde dedi kaçmaya çalıştım
çıkış kapısını bulmadım erkeklerin duş yerine girmişim yanlışıkla çocuğa çarptımve bir duş perdesinin üstüne düştüm allahtan çocuk altını giymişti çocuck çığlık attı kızz çık dedi bende kalkıp kaçarken 그 çocuk gene geldi ben bayıldım....
시작 없는 끝은 없다 1.bölüm sonu
