"ဦးလေးရေ!!ဦးလေး!!"
ဝါးလုံးတုတ်ကိုပစ်ချလိုက်ကာအိမ်ထဲကိုအော်နေသည့်ကောင်လေးကြောင့် Taehyung လန့်နေရလေသည်...
"ဟေ!!လာပြီဟေ့ ဘာလဲပြော"
အိမ်ထဲကနေမိန်းမကြီးတစ်ယောက်ထွက်လာကာပြောသည်...
"ဦးလေးရော...ဒေါ်လေး"
"မင့်ဦးလေးကလယ်ထဲသွားတယ်လေ..."
"ဟုတ်လား ကျွန်တော်လိုက်သွားလိုက်အုံးမယ်"
"အေးအေး..."
ထို့နောက်တွင်တော့ထိုကောင်လေးခေါ်ရာနောက်ကို Taehyung လိုက်လာရပြန်သည်...
"ဟာ...ဟေ့ကောင်လေး!!ငါ့ဖိနပ်ရွှံ့တွေပေကုန်ပြီဟ..."
လယ်ကွင်းတွေရှိတဲ့ဘက်ကိုရောက်သောအခါအရှေ့ကကောင်လေးကဇွတ်ဆွဲခေါ်နေတာကြောင့်ရွှံ့အိုင်တွေကို Taehyung နင်းမိကာသူ့ရဲ့ Nike အဖြူရောင်ဖိနပ်ဟာညစ်ပတ်ကုန်လေသည်....Taehyung ကအော်လိုက်သောအခါအရှေ့ကကောင်လေးကသူ့ရဲ့ဖိနပ်ကိုလှည့်ကြည့်လေသည်...
"ဖိနပ်လေးပေတာပဲကိုဘာဖြစ်နေတာလဲ သူခိုးကလည်း..."
"မင်း!!ငါသူခိုးမဟုတ်ဘူးလို့ဘယ်နှခါပြောရမှာလဲ!!"
"ဟုတ်ပါပြီသူခိုးရယ်"
"မင်း!!"
Taehyung ဒေါသထွက်ကာထိုကောင်လေးလက်ထဲမှာရှိနေတဲ့သူ့လက်ကိုပြန်ဆွဲယူဖို့ပြင်လိုက်လေသည်...
"ဦးလေး!!ဦးလေး Byung Ho!!"
"ဟေ...ပြော"
"ဒီမှာကျွန်တော်သူခိုးမိလာတယ်"
Byung Ho ကိုပြုံးပြကာ Jungkook ပြောသည်...
"ဟေ!!ဘယ်မှာတုန်း"
"ဒီမှာလေ..."
Jungkook က Taehyung ရဲ့လက်ကိုဆောင့်ဆွဲလိုက်ကာအရှေ့ကိုထုတ်လေသည်...
"Kookah....မင်းဟာကဟုတ်ရောဟုတ်ရဲ့လား ကောင်လေးကလူရည်သန့်လေးပါ"
Taehyung ကိုမြင်သောအခါ Byung Ho က Jungkook အနားကပ်ကာတိုးတိုးပြောသည်...
"ဦးလေးကလည်း...ရုပ်ချောတာနဲ့ပဲသူခိုးမဖြစ်နိုင်တော့ဘူးလား...သေချာတယ် ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်မြင်ခဲ့တာ"
YOU ARE READING
아름다운 영혼(𝙱𝚎𝚊𝚞𝚝𝚒𝚏𝚞𝚕 𝚂𝚘𝚞𝚕)
FanfictionYou're the most beautiful flower in my garden 𓂃܀❀ .*ﾟ {Both Unicode and Zawgyi}
