İmanım'ın Yarısı

1.Bölüm: Zişan Eslem

 Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız 😉

'Bir insanı hiçbir sebep yokken, yüreğinizde sıcacık hissediyorsanız, işte bu, gerçek sevgidir.' - Erich Fromm

______

-10 Eylül-

" Zişan Eslem!daha ne kadar gecikmeyi planlıyorsun?!kalksana kızım yataktan!"

Ne oluyor?

Çapaklanan gözlerimi zar zor açarak doğrulmaya çalıştım ama doğrulamadım.Uykum var benim..

Tam yeni yeni rüyalara dalacakken, başımın altındaki minnoş yastığımın çekilmesi ile dumura uğradım.

" Kız,kalksana!uyuyakalmışız!Derse geç kaldık.Sevil hoca bu sefer affetmeyecek!"

"Eee geç kalmışız işte gitsek almazki bizi. "

Yorganı başıma kadar çekip gözlerimi kapadım.Aceleye gelmeyi hiç sevmiyorum.

Kafamda hissettiğim acıyla yorganı kaldırdım. Firdevs elindeki terliği bir silahmış gibi tutmuş, bana sallıyordu.

"Kalk kalk kalk! "

" Tamam sen çık iki dakikaya geliyorum."Çabucak yataktan kalkıp telefondan saate baktım.

09.54!

Dersimiz 09.30 da başlıyordu.Koşa koşa lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım ve dişlerimi fırçaladım.Aynı tempoyla odama döndüm.Askılıktan feracemi alıp üzerime geçirdim.Pijamalarımı çıkararak zaman kaybedemezdim.Çoraplarım nerdeee!?

" Anneeee! Çoraplarım yokkk!"

"Kızım, çekmecene baksan görürsün." Yatağımın kenarında bulunan çekmeceyi açıp siyah,kalın çoraplarımı çıkardım.Bir yandan seke seke çoraplarımı giyerken diğer yandan sandalyenin üzerine dünden bıraktığım bone ile siyah baş örtümü aldım.Çantam ve telefonumu alıp koşa koşa Firdevs'in odasına girdim.Aynanın karşısına geçmiş lacivert renkteki şalını yapıyordu.

" Kay kız kenara," deyip hafifçe kenara ittirdim ve aynanın karşısında kendime yer açtım.Saçlarımı örüp bonemi taktım.Aynanın üstünde olan saate baktım.

10.09

Dersin ilk yarısı gitmişti bile, neden acele ediyordukki!

Baş örtümü de yaptıktan sonra kapının kenarına bıraktığım çantamı alıp omzuma taktım.Yatağın üzerinden Firdevs'in de çantasını alıp salona geçtim.

Canım anam kahvaltı sermişti ama velakin biz mahrum kalacağız..Uykuya kalmasaydınız!Tamam be.

Ayakkabılıktan hem kendi sporumu hemde Firdevs'in sporunu alıp kapıyı açtım ve yere bıraktım.

Annem şefkatle yanıma yaklaştı," Kuzum paranız var mı?"Maalesef anacım.Dün bütün paramızı kitaplara vermiştik.

" Yok anne,bize bir ellilik versen yeter." Annem ceketinin cebinden cüzdanını çıkarıp açtı.İki ellilik alıp yanıma geldi.

" Al kuzum." Yanağından kocaman öptüm,ohhh.Yerim seni anam!"Sağ ol canım anam," Firdevs yanıma gelip ayakkabısını giyip çantasını omzuna aldı.

"Allah'a emanet olun kuzularım, Sağlıcakla kalın."

" Sende anamm," hızlı adımlarla durağa doğru yürüyorduk.Firdevs telefonunu eline alıp baktı ve gözlerini bana çevirdi." Çok geç kaldık,hoca bizi derse almaz benden demesi," dudak büzüp ellerimi cebime koydum.Hava hafif serindi.Minibüsün gelmesi ile bindik.Firdevs arkaya doğru geçerken bende parayı uzattım şoför amcaya.