Covenant in the Wilderness

Chapter 24: Beautiful

Ilang beses akong nakakurap habang nakatitig sa taong iyon, nasa kalagitnaan na ako ng kalsada at hindi ko magawang humakbang. The race, the raging motors are going here.

Lord...

Humigpit ang hawak ko sa aking cutter. This person is possessed by an evil spirit and it's trying to kill him. His disturbing movements and his voice tells it all. He was so scary. Sinasaniban ang taong 'yan.

I breathed. Lord...

Lights, the alarming shouts of the crowd. I found myself running into the direction of the guy. I kicked him with my strongest force but we were still inside the line of the road, we didn't got out.

My breathing was so rapid and I found it hard to handle. I pointed my cutter onto the guy's neck. What should I do? Is this the right thing to do?

"In Jesus name!" Malakas kong sigaw, kasabay noon ay ang pwersa na dulot ng mga motor na nilagpasan kami. Sa sobrang lakas niyon ay halos tangayin ako, natagpuan ko na lang ang sarili kong naka-bagsak na sa malamig na kalsada.

What happened?

Nanghihinang napatingin ako sa isang motor na sumemplang hindi kalayuan sa akin. Tumayo ang taong may-ari no'n at iika-ikang tumakbo palapit sa akin. It was Aiden.

"Tumawag na kayo ng ambulansya. Magsi-alis na rin kayo at baka mahuli tayo!"

"Bilis!"

"Deborah, okay ka lang?" nag-aalala na tanong ni Aiden nang makalapit sa akin. Kasali ito sa karerahan na nangyari. Nakatigil na rin ang mga naunang motor sa kalagitnaan ng daan.

Masyadong magulo, magulo na sa paligid at nagkakagulo pa ang utak ko. Hindi na ako nakasagot kay Aiden at unti-unting nilingon ang taong sinasaniban kanina. Pinagkakaguluhan na siya ng mga tao at mula dito sa sahig ay nakita kong nakahiga na siya at nakapikit.

Nakahinga ako ng maluwag. Thank you, Lord.

"Aiden..."

"Hmm?"

I coughed. "Yung tao na 'yon, sinaniban siya."

Hindi nakapagsalita si Aiden at nakaawang ang bibig na napatingin sa direksyon no'n. Nanginginig ang aking mga kamay, para na rin akong nasagasaan sa sakit ng aking mga binti.

Parang bulang nawala ang maraming tao, mga lalaki at iilan na lang ang natira. Lahat ng motor sa paligid ay nawala na rin. I know things like this happens but this is the first I witnessed a race, and encounter a man possessed by an evil spirit.

I've read it in the Bible, I observed how those wicked are so scared of Jesus Christ knowing that they'll be punished soon. I used His name to attack them. Ganoon lang pala kadali, hindi ko na siya kailangan daanin sa dahas o kung ano. Indeed, Jesus Christ is the Lord of all, even evils are threatened just by mentioning His name.

Nakaupo ako sa sahig at nanginginig pa rin ang aking katawan. Nag-angat ako ng tingin sa lalaking tumayo sa aking harapan. Ang akala ko ay si Ryker dahil inaasahan ko rin siyang narito sa ganitong gawain.

Tumikhim si Yandiel at pinagmasdan ako. "Tara na, parating na yung ambulsya. Baka mahuli pa tayo."

Tahimik lang ako sa byahe, wala akong maisip na tama at hindi ko na alam kung makakatulog pa ba ako mamaya dahil sa lahat ng nangyari. Nilalamig ako, kahit nakaangkas ako sa motor at nakatakip ang ulo ng hood ay tumatama pa rin sa aking mukha ang malamig na hangin.

We're the only one crossing this dark road, it was really cold and we are now going home. This night doesn't feel real.