Webs Of Fate/WooSan✓

15

15.BÖLÜM

~~~~~~~~

"Sevgili Woo'm,

Çok güzel görünen bir uçuruma çıplak ayaklarla yürüyorduk.Şimdi uçurumun sonuna geldik.Ayaklarım beni daha fazla götürecek kadar güçlü değil.
Seni de kendimle beraber uçurumdan aşağıya sürüklemek istemiyorum.
Bize bir yardım eli uzatılması için çok yalvardım fakat hepsi yankılanarak bana geri döndü.
Sensizlik bana çok zor gelecek olsa bile yalnızlığa alışkınım ben,her ne kadar etrafım insanlarla dolu olsa dahi, çevrem geniş olsa dahi hem herkesle hem de hiç kimseyleydim ben.
Seni ve aileni  yük altında bırakmak istemiyorum.
Bencillik ettiğimi düşünebilirsin ama eğer birbirimizin kaderinde varsak eninde sonunda beraber olacağızdır.
Denk geliriz belki,ilk günkü gibi kalplerimizi dinleriz.
Hem dünya çok küçük,beni bekleyecek misin?
Söz, döneceğim.
Küçüğün dönecek ve kocaman adam olacak.
Mutlu olmaya çalış.

Özür dilerim.

-Choi San."

"San...

Mektubuna aylar sonra cevap verdiğim için özür dilerim sevgilim.
Tabii ki seni bekleyeceğim.Ömrümün sonunda dek de olsa hep ilk günkü gibi bekleyeceğim.Gittiğin gün bana son bakışların.Gözlerinde yaşlarını saklıyordun değil mi San?Ben daha fazla üzülmeyeyim diye... Gittiğin yerde mutlu ol.Orayı da şenlendir.
Gerçi hiç olmadığım kadar eminim oralarda da herkesi neşelendireceğinden.Etrafındakilerin mutlu olma sebebi sensin çünkü.
Burda herkes iyi,Ryujin ve Yuna beraber iyiler,ailen iyi; Hongjoong, Yeosang,Seonghwa ve Mingi iyi.İyi olmayan tek kişi benim sevgilim.Beraber gezdiğimiz yerleri yapayalnız dolanıyorum şimdi.Attığım her adımda sen aklıma geliyorsun.
Ailem hâlâ tıp için diretiyor ve asla bırakmayacaklarının da farkındayım.
Seninle iletişimde kalmama izin vermiyorlar ve bunu bile gizlice yolluyorum.
Kahroluyorum sensiz San.
Üzüldüğümde yanına gelememek,sana sarılamamak,kokunu duyamamak çok üzüyor.
Yemek yiyemiyorum,uyuyamıyorum.Uyusam da rüyalarımda hep seni görüyorum.En çok acıtan da seni hiç öpememiş olmam.Sanki son nefesimi sen arabanın kapısını kapatırken vermiş gibiyim.Sen ve anneannem dışında başka kimsem yok benim.'Gel'demeye utanıyorum sevgilim.Bu dünyada beni tek anlayan sendin.Yaralarımı saran yok artık. Anneannem zaten hasta.Doktorlar daha fazla ömrü olmadığını söylüyor.
Ölmek istiyorum bazen,suyun tadı bile 'intihar et' gibi geliyor ama ben sözümü tutacak ve seni bekleyeceğim.Ölsem tek sen ağlayacak olsan dahi gözünden düşen bir damla yaş için dünyayı ateşe veririm.
Peki sen ölüm bana gelmeden bana gelecek misin?
Dünya bana dar geliyor sensiz.
Yine de sen orda mutluysan benim burda ne hâlde olduğumun önemi yok.Dediğim gibi,gittiğin yerde mutlu ol.
Sen bana bir kez 'iyiyim' desen dünyanın en mutlu insanı ben olurum, dünyalar benim olur.

Kendine iyi bak sevgilim.

-Jung Wooyoung
-02.14.1981"

"Sevgili Woo'm

Sen mutsuzken ben nasıl mutlu olabilirim ki?
Ben hâlâ senin yanındayım ve hep yanında olacağım.
Uzaktaysak ne olmuş? Kalplerimiz hâlâ aynı ritimle atıyorsa mesafelerin bir önemi yok Woo'm.
Ben burda çok iyiyim ama iyi olduğum için kalbim acıyor, sen böyle yaşarken iyi olmak beni mahvediyor.Yeni hobiler edindim,arkadaşlar edindim, farklı diller öğrenmeye başladım ve ses eğitimi alıyorum ama sen yoksan bunların hepsi benim için bir hiç.Bir hiç olsa dahi döndüğümde sana keyifle anlatabileceğim anılar yaşamaya çalışıyorum.Lütfen sen de benim için mutlu olmaya çalış.İlaçlarını aksatma,uykunu al, hayallerine koş...Anneannene selam söyle,ne desem bilemedim.
Çok insanla tanıştım burda ama senin yüzün hariç hepsi sahte geliyor.Çok özledim yüzünü, dudağındaki beni...