5.Bölüm: Zişan Eslem

292 59 85
                                    


Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız 😉

" Asıl mesele bir şeye sahip olmak değil,sahip olduğuna layık olabilmektir." - Erich Fromm

____

-27 Ekim-

Yine çok güzel bir okul günü!Üst üste üç saat dersimiz var.Hemde Vehbi hoca ile.Ne güzel.

Elimle masada ritim tutmuşken Hocanın gelmesini bekliyorduk.Firdevs hevesle kitap okuyordu.Dersin başlamasından beş dakika geçmişti.Oysaki Vehbi hoca dakik bir insandı.Acil bir işi çıkmıştır heralde.Önümdeki notlara birkaç kez daha göz gezdirip etrafa bakındım.

On dakika oldu,hala hoca gelmedi.Ön sıralarda olan uğultuya ister istemez kulak misafiri oldum.

" Hemşirelik bölümü ikinci sınıflardan bir kızın babası ölmüş,Vehbi hoca ordaymış." dedi mavi gözlü kız.Allah rahmet eylesin..

Kapının açılması ile bütün gözler oraya döndü.Vehbi hoca, üzgün bir ifade ile bizlere bakıyordu.

"Gençler kusura bakmayın, bir kızımızın babası vefat etmiş.Kriz geçirdi de onunla ilgilendik."dedi hüzünle.Sakin ol Zişan Eslem..

Kitaplarını masanın üzerine bırakıp ellerini arkasında bağladı Vehbi hoca.Bir şey anlatmak istiyor,ama anlatamıyor gibi bir ifade vardı yüzünde.Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı."Gençler şimdi diyeceklerim bazılarınıza saçma gelebilir ama beni dikkatle dinleyin.Kızımız bu sabah babası ile tartışıp öyle çıkmış evden.Ardından babasının kaza geçirmesini öğrenince,' keşke ' dedi.' keşke son kez babama sarılıp,öpseydim'dedi.'keşke bağırmasaydım'dedi.Diyeceğim o ki, sevdiklerimiz hayattayken üzmeyelim, üzülmeyelim.Pişman olacağımız hareketlerde bulunmayalım.Şu dünyada sadece sevmeye adayalım kendimizi.Hayat gerçekten çok kısa.İnsan ne zaman öleceğini bilmiyor.Sanki şuan ölecekmiş gibi yaşayalım.Sevdiklerimiz ile güzel vakitler geçirmek yerine birbirimizi kırıp incitmek doğru değil.Keşke dedirtecek şeyler yapmayalım."

Diyip yerine oturdu Vehbi hoca.Sessiz sessiz akan gözyaşlarımı silip başımı eğdim.Çok doğru konuşmuştu Vehbi hoca.

Hayat sevmeye bile yetmezken,bu kin,nefret neye?!

..

Sabah ki dersler bitmiş,sıra iki saat sonraki derslerdeydi.Dışarı çıkmış,midemizi doyuracak bir yer arıyorduk.

" Zişan,bak burası güzel yer gibi,"diyip o tarafa sürükledi beni, Firdevs.Küçük güzel bir yerdi.Voaaov,Tavuk pilav yiyeceğiz bugün.

Kenarda bir masaya oturup garson çocuğu çağırdık," Bakar mısınız?Bize iki tavuk pilav ve dört ayran." dedim.Bir ayran yetmiyordu bize..

Elhamdülillah, midemizi doyurduk, Dolanıyoruz.

"Hadi,bu taraftaki kitapçıya da bakalım.Belki buluruz"

Evet hala istediğim kitabı arıyorduk.Ama bir türlü bulamıyorduk.Firdevs,"Ama yok yok yok!Niye illa ilk basım?Gidelim üç beş onuncu basımı felan alalım,"dedi.Bana ne.Ben ilk basımı istiyorum.

Elimiz boş bir şekilde okula döndük.

Amfiye giriş yaptığımızda kimse yoktu.Allah Allah, neredeler bunlar?

Wattsap grubuna girip gelen mesajları okumaya başladım.Tabii müzik dışında pek telefonu elime almadığım için geç gördük.

Semiha hocanın acil işi çıkmış,o yüzden ders iptal olmuş felan filan..
Biz ne yapacağız?Öteki dersimiz sevil hocayla.Her zaman olduğu gibi yine yine yine kantine gideceğiz.Firdevs'in hafif çıkan bağırışıyla ona doğru döndüm.

İmanım'ın YarısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin