Tek bölümlük hikayeler

3.Bölüm final

Yamaç

Uyandığımda karşımda efsun vardı çukurun kurtulduktan sonra baş başa efsunun evine geldik burası her şeyin başladığı yer çok tatlıydı şu an dün gece ne kafar birlikte olsak bile doyamıyorum ve kıpırdanır bana daha çok sokulur bende onun kokusunu içime çekiyordum nefes kesiciydi çıplak bedenlerimizin çarpması tenimin teni değmesi hoşuma gidiyordu gözleri açıtı yine o derinliklerine kayboluyordum yeşil gözler burdan çıkmak istemiyorum cenetin kapısı açık ve rüzgarları esiyordu sanki sonsuza kadar bu şekil kalsak ve gülümsedi

Efsun: Günaydın canım

Yamaç: Günaydım canım senden canım kelimesi ilk defa duymak

Efsun: O niyemiş hiç demiyor muyum

Yamaç: Hiç daha önce söylemiyorsun çünkü

Efsun: Çünkü yapmacık geliyor ben yamaç demek istiyorun ne miş aşk canım gülüm falan beni hala diğer kadınlara mı benzetmeye çalışıyorsun

Yamaç: Ben seni olduğun gibi seviyorum efsun hırçın inatcı halllerin güller yüzün

Efsun: Buz kalpli efsun kent zamanları gerci onlar hep korumak içindi

Yamaç: Niye korumak neyden

Efsun: Aşktan çünkü ben böyle öğrendim babaannemden boş ver hadi kalkalım kızımı oğlumu özledim

Yamaç: Biraz daha kalalım doyamdım aslında

Efsun: Yok dün sana yeterde artarda benim beden senini açlığına bakıyoruz resmen

Efsun kalmaya çalışır yamaç kolundan yakalar kendine çeker üstüne çıkar

Efsun: Çok yorgunum hadi lütfen benimde canım var ya bak kalk yoksa cannı yakarım

Yamaç: Merak etme sadece biraz daha

Efsun: O biraz kelimesi 2 3 saat olmasın

Yamaç: Yani zaman kavramım biraz kötü beni azdıran bir şey var

Yamaç efsunun üzerindeki yorganı çekmeye çalışır efsunda bırakmıyordu boynuna gömülerek yorgan ellerin arasında kayar gögüslerine geçer emmeye başlar efsuna bakar ama başka bir yere bakıyordu

Yamaç: Niye böyle yapıyorsun efsun

Efsun cevap vermez

Yamaç: Trip mi yiyiyorum ben

Efsun yine cevap vermez

Yamaç: Elimde değil çok tatlısın ne yapayım hadi kalk hadi cevap versene korkuyorum

Efsun: Şey pardon dalmışım senden değil boş ver hadi devam et kalkayım

Yamaç: Ne oldu hadi anlat nereye daldın

Efsun: Annem gördüm aslında bir tür görmüş gibi oldum

Yamaç: Bilmiyordum annei biraz tanıyorum oda anlatığın masallarla

Efsun: Çocuktum her sabah neşe ile kalkardım ama son sabah olmadı hiç akşam yanında kanlar içinde benim için kendinden vazgeçti ölürken gülüyordu ben ağlıyordum bir daha hiç sabah olmadı efsunda öldü aslında

Yamaç: Özür dilerim sana böyle sabah sabah eziyet ediyorum

Efsun: Senin yüzünden değil yamaç iyi ki sana aşık oldum bir kızım oldu çok güzel anneme benziyor

Yamaç: Bencede çok güzel anne çekmiş sana çekse hırçın inatcı çirkin olurdu

Efsun vurmaya başlar yamacı yamaçta güllern efsunu daha çok sinir eder sonra tutku öpüşme başlar telefon çalar ama yamaç telefonu sessize alır tekrar çalar efsun kalkar