Larah's pov(point of view)
nang makauwi na kami sa manila ay back to normal na naman
nagising ako ng maaga dahil sa maingay na alarm nag set talaga ako ng 5am para makapag handa ako at hindi ma late dahil may meeting daw kami ngayon at kailangan maaga
"Ohayo, kawaii" sabi ko sa sarili ko sa salamin at kumindat pa ako, ang sabi kasi nila pag gising mo sa umaga una mong sasabihin sa sarili mo na maganda ka at batiin mo ng magandang umaga ang sarili mo
bumaba na ako pagkatapos kong maligo at isuot ang secretary uniform ko
nagcereal lang ako pagka baba ko kasi wala pa namang nalulutong pagkain
nag toothbrush nadin ako bago pumunta sa office at bumili pa ako ng kape sa may coffee shop na nadaanan ko kanina
"good morning Miss Larah"
"good morning Miss"
"magandang umaga po"
"magandang umaga Larah"
"good morning din" ganting bati ko sa mga katrabaho ko sa opisina at ngumiti pa ako sakanila ng matamis
pagkapasok ko sa elavator ay may mga bumati din saakin ng magandang umaga kaya nginitian ko nadin sila at binati din
pagkarating ko sa office ay deritso na akong pumasok sa loob
tinapos ko lang ang mga papelis na nakalagay sa table ko at inayos ko nadin ang table ng CEO
tiningnan ko ang oras
7am na kaya lumabas ako ng office at pumunta sa meeting"good morning everyone"bati ni tito kaya gumanti din kami ng bati sakanya "alam kong wala naman tayong naka schedule na meeting ngayon may importante lang akong mensahe hindi ko na 'to patatagalan pa at masyado na akong matanda para pamunuan pa ang kumpanya kaya.." ngumiti si tito at tumingin kay tita "gusto ko sanang ipalit saakin ang nag-iisa kong anak" tumingin sya saamin, hindi na kami nagulat pa sa mensahe sapagkat alam naman namin sa darating ang araw na papalit ang kanyang anak"the new CEO Marvin Sanchez" at nagpalakpakan pa kami "himdi sya makakarating ngayon may importante kasi syang lakad"at ngumiti si tito na humihingi ng pasensya
matapos i-announce ang pagiging CEO ni Marvin ay nagsibalikan na kami sa trabaho
"hi"
"ayy palaka" napasigaw pa ako sa biglang nagsalita sa likoran ko
kanina pa ako nag ta-trabaho dito at hindi ko na napansin ang oras tiningnan ko ang oras at 11:13 na
"did I startle you again?"
"ah, hindi busy lang siguro ako at hindi napansin ang oras kaya nagulat ako kas-" bigla syang yumuko at hinalikan ako
smack lang yun pero nanlaki ang mata ko sa gulat
"hindi kapa kumakain, sabayan mo ako"nauna syang naglakad sa table
napalingon sya sa akin habang ako ay nanatili paring nakatayo sa kinatatayuan ko
kaya hinawakan nya ang kamay ko at hinila"wag kang magpapalipas ng gutom, palagi kang kumain sa tamang oras"
"maaga pa naman ah"
"alam ko, pinapaalala ko lang" ito talagang taong 'to palaging may panlaban
nag mouth wash ako sa sink matapos namin kumain
"may pupuntahan ako mamaya kaya matatagalan ako sa pag uwi"
"ba't ka nagpapaalam? sasama ako sayo 'no"
"hindi pwede kasama ko sina Cindy at King"
"pwede naman akong sumama kahit na kasama mo sila, at kilala naman nila ako"
BINABASA MO ANG
MY FIRST AND LAST LOVE
RomanceHere is a story about a woman named Larah. She is beautiful and confident in everything she does. She is proud of herself and can accomplish difficult tasks through hard work. She does not easily give up on something until she achieves the desired r...