~KEHANET~ | Alexander Snape

•GİRİŞ•

Kasvetli ve soğuk bir kış akşamında kucağında bir yaşındaki oğlu ile kaldırımda hızlı ve kendinden emin adımlarla yürüyen Severus Snape, ağlıyordu. Evet ağlıyordu. Çünkü oğlunu yetimhaneye bırakması gerekiyordu. Her ne kadar sonrasında pişman olacağını bilse de bunu yapmak zorundaydı. Oğlunu bırakmasının sebebi Karanlık Lord'un onu bulmasından korkmasıydı. Çünkü eğer bulursa oğlunu öldüreceğini biliyordu. Öldürecekti çünkü Kehanet e göre Snape'in oğlu ölmesse Karanlık Lord'un kendisi ölecekti. Tıpkı Lily ve James Potter'ın oğlu Harry Potter'ın Kehaneti gibi. Tesadüf müdür bilinmez ama Harry ve kendi oğlu aynı gün aynı saatte doğmuştu. Severus Snape kehaneti Karanlık Lorddan öğrenmişti. İyi ki de öğrenmişti, öğrendiği gibi de oradan kaçıp oğlunu yetimhaneye bırakmaya koyulmuştu.

     Birkaç dakika sonra yetimhane kapısının önüne gelmişti Severus Snape. Oğlunu sıkıca battaniyesine sararken daha fazla yaş akıyordu gözlerinden. Bebeğini yavaşça kapının önüne bırakıp konuşmaya başladı.

"Seni çok seviyorum Alexander. Annen de seni çok seviyor."dedi oğlunun başına bir öpücük kondurarak. Bebek ise hiçbir şeyden habersiz öylece bakınıyordu.

"Bunu yaptığım için beni affet. Çok üzgünüm hemde çok. Ama bunu yapmak zorundayım."dedi. Şimdi kimse duymasın diye daha alçak sesle konuşuyordu.

"Bir gün, herşeyi öğreneceksin, bir gün bu büyülü dünyadan haberdar olacaksın ve Karanlık Lordu Harry ile birlikte yeneceksiniz."dedi hâlâ ağlıyordu.

"Bir gün tekrar görüşeceğiz. O zamana dek hoşçakal Alexander."dedi ve battaniyesinin üstüne "Alexander yazan bir not bıraktı, alnına bir öpücük daha kondurup yetimhanenin bahçesinden çıktı ve köşeden oğlunu izlemeye başladı.

     Alexander şiddetli bir şekilde ağlamaya başlamıştı. Birkaç dakika sonra yetimhanenin kapısı açıldı ve yetimhanenin  müdiresi göründü. Alexander'ı gördü ve kucağına aldı. Etrafina bakındı sonra da içeriye girdi. Severus Snape de oğlunun güvende olduğunu gördükten sonra poff sesiyle ortadan  kayboldu.

Alexander Snape artık yalnız başınaydı, tek başına ve hiçbir şeyden habersiz...

Evet arkadaşlar bölümün sonuna geldik. Çok heyecanlıyım ya. Umarım güzel olmuştur ve saçma olmamıştır. Beğendiyseniz oy vermeyi unutmayın ve uyorum yapmayı da unutmayın. Eleştiriye açığım:)