İmanım'ın Yarısı

7.Bölüm: Ömer

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız 😉

"Sarılmadan sevdim seni.."    - Cahit Zarifoğlu

___

-27 Ekim-

Eve geldim ama aklım gelmedi.Aklım da fikrim de O'nda, Zişan Eslem'de kaldı..Kapıyı kapatıp ayyakkabılarımı çıkarttım.Bu sırada salondan koşa koşa yeğenim geldi.

" Hoş geydiiiinnnn Dayııı!!Bana çikyota aydın mı bakayım??"

Bacağıma sarılan Eflin'in başını okşayıp onunla aynı boya gelmek için diz  çöktüm." Hoş buldum prensesim.Özür dilerim.İşim çıktı o yüzden çikolata alamadım."

Dudağını büzüp kollarını birbirine doladı."Ama aycam demiştin!Hıh!küştüm şeninye!"

Ellerimi omzuna koyup kendime doğru çekip sarıldım."Şöyle yapalım bir tanem.Sen montunu giy beraber çikolata almaya gidelim olur mu?"

Ellerini boynuma dolayıp çığlık attı.Kulak zarım..Sizlere ömür.

" Oyyyeeeeee!Hadi hadi tutma beni dayıı.Been moyntumu giyiceeemm!Annneeeee! Moyntum neyedeee!"

Eflin önden koşarken arkadan yavaş yavaş içeri girdim.Ablamgil iki gün önce gelmişlerdi.Eşi, Selçuk abi işinden dolayı birgün kalıp gitmişti.

Annem ve ablam salonda oturmuş sohbet ediyordu.Babam herhalde kahveye gitmişti.

" Selamünaleyküm ey cemaati müslim."

Ablamın yanına oturup kolumu omzuna doladım." Ve aleyküm selam oğlum,hoş geldin."Anneme dönüp göz kırptım."Aleyküm selam hoş geldin kardeşim."

"Hoş buldum hoş buldum."

Eflin montunu giymeye çalışarak yanımıza geldi."Anne moyntumu giymeme yaydım edey misin?"

Ablam Eflin'in montunu giydirirken,annem televizyonda Semerkand TV de sohbet açtı.

"Abla ben ve Eflin çikolata almaya gidiyoruz.Dimi Eflin?"

Eflin etrafında dönerek neşe saçıyordu."Eeveeettt!Ben ve dayım çikyota aymaya gidiyoyujjjj."

Kollarımı açtığımda koşarak üzerime geldi.Kucağıma alıp ayaklandım." Anne size bir şey lazım mı?"

Annemin bir gözü elinde ördüğü el işinde bir gözü de televizyondaydı."Yok oğlum."

"Benim var kardeşim.Çekirdek ve kahve al."

" Tamam ablam."

Dışarı çıkıp arabanın yanına geldik.Eflin'i arka koltuğa oturtup kemerini taktım.Market bizim bulunduğumuz yere yakın değildi.

Öne geçip arabayı çalıştırdım."Dayıı."

Aynadan Eflin'e baktım."Efendim dayıcım?"

Elinde tuttuğunu havaya kaldırdı."Bu çanta kimin?"

O çanta kimin?"Ver bakalım."

Çantayı elime aldığımda Zişan Eslem'in çantası olduğunu anladım.Tabi ya.Unuttular.

Geçenlerde kitapçıya uğramıştık Muaz ve Hamzayla.Orada Zişan Eslem ile teyzesini yani Firdevsi gördük, Firdevs ile kitap rafları arasında karşılaştık..Sonra Zişan Eslem'in bir kitap aradığını duydum.İstanbul Yüzlü Kadın'ın ilk baskısı.Ablam daha evlenmeden önce o kitabı okumuştu.Ondan kitabı getirmesini istemiştim.Bilmiyorum ama bu kitabı ona vermek istemiştim.Muaz sürekli 'sen bu kıza karşı bir şeyler hissediyorsun'diyordu.Evet,kabul.