Mijn Kind!

Deel 5

Sorry voor het vorige hoofdstuk ik weet het is een beetje kort...maar soms ben ik lui, maar nu word ie langer... Xxx

........................................................

'Nee, nee dit wil ik niet!'

ik rol door mijn bed.

Ik werd wakker gelukkig was het allemaal een droom.

Ik liep naar het raam om de gordijnen te openen.

Het licht scheen recht in me gezicht, het was te vel om in het licht te kijken dus draaide ik me om naar het bed.

....

Er klonk een klein gilletje.

Het was dus geen droom...het was echt!

Tim die daar hoorde te slapen was weg, gewoon weg!

Ik begon te huilen en liet me hoofd op het bed vallen.

'Ik wil Tim, het enigste wat ik wil is TIM!' ik begon te schreeuwen.

Ik liep woedend naar de glazen kast waar de glazen in stonden, een slokje water zou helpen.

Ik gooide boos de helft van de glazen op de grond.

'Niets helpt zelfs een slokje water niet, Lisa je bent echt kapot dom!'

Ik schreeuwde tegen mezelf boos ik op om tegen de deur te trappen, maar onverwachts zwaaide het ding open en trapte ik tegen medewerkster van het hotel.

Woedend keek ze me aan.

Ik werd rood, heel rood.

Ze liet de dingen vallen die ze in dr handen had.

'Waarom doe je dit!?' De vrouw keek me woedend aan, dit had ik niet van haar verwacht, ze leek altijd zo vrolijk.

Ik begon te huilen, alsof dat een oplossing was.

'M..mij..mijn..k...ki..kind is w..ww eg'

Ze knuffelde me alsof ze alles van nog niet eens een minuut is vergeten.

Ze legde haar hoofd op mijn schouder zodat ze in mijn hotel kamer kon kijken.

Ze liet me los en liep geschokt naar binnen.

Ik keek ook naar binnen en toen zag ik pas wat ik allemaal had aangericht.

Ik rende boos weg, 'ik moest hier weg, gewoon weg!'  ze draaide zich om toen ik een tafel in de hal had omgelopen,, wat er eerst nog zo sjiek uit zag is nu helemaal verknalt...allemaal door mij, het is allemaal mijn schuld tranen vielen op de grond, ik kon boos blijven maar 1 ding wist ik zeker...ik zal Tim nooit meer terug krijgen...dat was tenminste waar ik het meest bang van was.

Ik rende en rende ik wist niet eens waar ik naar toe rende, tranen liepen over mijn wangen waardoor mijn zicht heel wazig werd maar dat houd me niet tegen.   Tot er onverwacht s een trap was en daar viel ik van af, mensen rende naar me toe, ik stond op en zei met nog steeds betraande ogen dat het ''oke'' met me ging...maar natuurlijk stond ik daar keihard te liegen en iedereen wist dat het  zo was.  De barstende koppijn hield me niet tegen ik ren en ren en ren tot ik er bij neer val.

Ik liep door de stad, mijn ogen waren nog steeds wazig, mensen keken me aan alsof ik al 2 weken niet heb geslapen, mijn loppje werd sneller en ik lette niet meer op de mensen...totdat ik tegen iets botste, het was en man, met een kind het kind begon te janken...het deed me nog steeds denken aan 2 dagen geleden dat Tim is afgepakt, ik keek op door mijn betraande ogen. ''TIM!!!!'' Toen Jan me zag begon hij sneller te lopen... ik loop snel achter hem aan en hou Tim z'n hand je vast...totdat hij te verweg is.    Ik zak in elkaar midden op straat waar iedereen om me heen liep, maar het kon me niet meer schelen...het liefst wil ik weg, weg van deze SHIT!

--------

Dit was het dan een iets langer stukje xxx

Twitter: @ RachelleWattpad

Hier hou ik je op de hoogte wanneer er weer een hoofdstuk klaar is ♥