I Prayed for Countless Days

Chapter 28

Adrian: this celebration is for you, but you're here..,alone! How pathetic !!

Shantal: yeah. I'm pathetic, because i hurt him...ang taong walang hinangad kundi ang magandang buhay para sakin, ang ginagawa ang lahat para lang mapatunayan sa parents ko na karapat dapat sya para sakin. Pero binalewala ko yun dahil nagmahal ako ng iba, sinaktan ko sya. :(((

Adrian: wala kang kasalanan, minahal mo naman sya hindi ba? Pero hindi talaga maiiwasan na may bago, walang permanente sa mundo Shantal, lahat pwedeng magbago, lahat maaaring mawala. Hindi natin masasabi kung alin ang mga mananatili satin, kahit pa pagmamahal. Kaya dapat hindi mo sinisisi ang sarili mo, nagmahal ka lang at kahit kelan hindi nagkaroon ng batas na nagbabawal magmahal.

Shantal: nagiguilty ako, dahil sakin umalis sya., lahat ng pangarap nya iniwan nya dito. Pero kahit ganon hindi ako nakarinig ng kahit na isang sumbat mula sa kanya.

Adrian: dahil alam nyang minahal mo sya at ginawa mo ang lahat para iparamdam yun sa kanya. Kaya wag ka ng umiyak jan, baka mabinat kapa, tandaan mo kalalabas mo pa lang ng ospital kaya dapat hindi ka nasstress. Okay? Come here i'll give you hug.

Shantal: thanks Adrian. Thank you so much, pinagaan mo na naman ang pakiramdam ko.

Adrian: anything for you Shantal, alam mo namang mahal kita e.

Shantal: i know, kaya nga mahal din kita e.

Adrian: don't cry na, fix yourself, i'm sure hinahanap na nila tayo.

Shantal: yeah, let's go.

"ang swerte ko talaga dahil may Adrian sa buhay ko na kahit kelan hindi ako iniwan at sinaktan. Sana hindi na lang kami nagkahiwalay, siguro sya ngayon ang minamahal ko"

Nicka: san ba kayo galing, kanina pa namin kayo hinahanap e.

Adrian: dun sa labas lang, nagpahangin.

Nicka: si Laurence nga pala nasan?

Shantal: umuwi na sya para mag-ayos ng mga gamit nya.

Nicka: gamit? Bakit maglilipat ba sya?

Shantal: aalis na sya, papuntang amerika.

Mama: balita ko nga nagresign na sya sa company.

Shantal: opo, pupunta na syang amerika.

Nicka: what? Hindi man lang sya nagpaalam samen.

Bianca: intindihin na lang natin sya, nasaktan din sya sa mga nangyari. Baka way nya to para makalimot.

Adrian: okay wag na natin balikan ang mga hindi magagandang nangyari, remember nandito tayo para icelebrate ang pagaling ni Shantal.

Karleen: tama, ienjoy natin ang araw na to. Awat muna ang problema.

Shantal: nasan nga pala si Calem?

Nicka: biglang umalis e, di ko alam kung san pumunta.

Adrian: ano na naman kaya ang pumasok sa ulo nun at biglang umalis.

Shantal: hayaan na lang natin sya, papasok na ko sa kwarto, magpapahinga na ko.

Mama: anak okay ka lang?

Shantal: opo, sige po.

Adrian: ihahatid na kita. Sandali lang po tita, guys.

Shantal: bakit ka pa sumama?

Adrian: alam kong hindi ka okay Shantal.

Shantal: bakit kung kelan kailangan ko sya tsaka pa sya umalis? (crying)

Adrian: baka may inasikaso lang.

Shantal: inasikaso? Ngayong alam nyang nag-uusap kami ni Laurence. Akala ko ba hindi sya aalis sa tabi ko pag-umiiyak ako, pero bakit ngayon wala sya :'(

Adrian: nandito naman ako diba? Ayaw mo ba na nandito ako at sya lang ang gusto mo?

Shantal: ano ka ba, syempre gusto ko din na nandyan ka, kaso diba dapat sya rin, kasi bestfriend ko sya.

Adrian: at mahal mo sya! Sigurado ka bang tama ang minamahal mo Shantal?

Shantal: hindi ko alam,pero ayoko ng masaktan. Ayoko na!

Adrian: magpahinga ka na, dito lang ako sa tabi mo hanggang sa makatulog ka.

Shantal: salamat!

Adrian: wala yun, sige matulog kana.

CALEM'S POV

"I know kaya nga mahal din kita"

"Bakit ba narinig ko pa yung salita na yun galing kay Shantal, siguro para magising na rin ako sa katotohanan na walang pupuntahan tong nararamdaman ko para sa kanya.Talo na naman ako, may mahal na syang iba. Ang tanga tanga ko talaga, para mahalin ka Shantal lagi mo na lang ako sinasaktan. Bakit ba hindi mo makita na mahal na mahal kita at gagawin ko ang lahat para sayo. Ganon ba ko kawalang kwenta sayo? Ang sakit sakit na, kakalimutan na kita, mananatili na lang akong isa kaibigan sayo tutal naman, wala akong puwang sa puso mo, hahayaan ko na lang na sumaya ka sa piling ng mahal mo, sa piling ni Adrian."

Mama: anak!

Calem: ma kanina pa po ba kayo jan?

Mama: medyo, narinig ko nga lahat ng hinanakit mo e.

Calem: ma naman e.

Mama: anak tingin ko mali na ibigay mo lahat ng pagmamahal mo kay Shantal, dapat magtira ka para sa sarili mo. lalo pa't hindi naman talaga kayo, e hindi pa nga malinaw kung ano ka ba sa kanya e. Bigyan mo ng chance ang sarili mo para makilala mo kung sino ang karapat dapat mong mahalin.

Calem: alam kong mahal ko sya ma, sobra sobra. ibinalik nya ang saya nung panahong lubog na lubog ako dahil sapang-iiwan sa kin ni Camille, tinuruan nya ulit akong magmahal ng higit pa sa pagmamahal ko kay Camille. Inalis nya lahat ng galit sa puso ko at pinalitan ng kaligayahan. Pero mukang sya rin ang mag-aalis nito uli.

Mama: hindi ba't bumalik si Camille dito para sayo? bakit hindi mo sya ulit bigyan ng pagkakataon para mahalin ka.

Calem: ma naman.

Mama: subukan mo lang malay mo sya pala ang nakalaan para sayo. ...hay ang anak ko talaga inlababo. sige na magpahinga ka na, baka mapagkamalan ka pang baliw jan ng mga nadaan, nagsasalita kang mag-isa e.

"si Camille walang wala sya kay Shantal, pero siguro tama si Mama, e okay na naman si Shantal kay Adrian siguro panahon na para hanapin ko naman kung anong makakapagpasaya sakin."