Hindi kayo pero nahulog ka. Kaya mo bang panindigan na love team lang kayo at palabas lang lahat? Na walang totoong feelings sa isa't isa at trabaho lang ang dulo ng istorya?
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Kris' PoV
"Final na ba tong desisyon mo, dzai? Pupunta ka na kina Tita Emmy sa Japan?"
"Oo. These past few days made me realize na... wala na ko sa sarili ko Jing. This isn't me anymore..."
"At least you know now right?"
"And that I threw away someone..."
"Huh?"
"Masama akong tao, Jing. Shane made me realize that... and I think I need to learn my lesson and bring myself back by going to the main reason why I am doing all these. At sina mama yun"
"Kris... hindi mo ba muna kakausapin si Shane?"
"Hindi na muna siguro... hahayaan ko na muna siyang mahanap din ang sarili niya... na nawala din dahil sakin"
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Kris' PoV
"Ma?" Sambit ko when I arrived at my mom's house here in Japan
"Oh? Dumating ka na pala. Kamusta byahe?"
"Okay naman po"
"Want to share?"
"Can I... can I go to the park for a while? Maybe I'll tell you afterwards ma"
"Sure. Di ka muna magpapahinga?"
"I'm still fine ma."
"Okay. Be back before dark okay?"
"Yes ma, love you"
"Love you too"
Pagkatapos kong magpaalam kay mama lumakad na ko papunta sa parke na lagi ko tinatambayan dito sa Japan para magmuni muni.
"Hay..." sambit ko looking down. Everything's been crazy. I've been out of my mind ruining someone who was there to help me when I needed a hand
"Water? I know you have to sing live later but you need to hydrate" sambit ni Shane pero di ko siya iniimikan since kami lang ang nasa dressing room.
"I'll leave you then"
"Don't!" Aligagang sambit ko
"What? Ano ba nangyayari sa'yo?"
"Wala. Just. Just stay. Don't talk to me"
I was actually nervous and it seems like he understood, so he gave me a piece of chocolate to lift up my mood.
"Drink the water afterwards para di delikado sa lalamunan mo" sambit lang niya then he stuck his ears with headset to listen to his own music.
I never thanked him, but he always does that. And I disregarded that fact.
Hindi ko namalayan ang sarili ko na umiiyak na pala.
Hindi ko alam bakit pero ang alam ko lang... ang alam ko lang ang bigat bigat sa dibdib simula nung hindi na niya ako kinausap o pinansin and that he told me... the person I was with most of the time told me... he's tired of me.
"You shouldn't be crying. Hindi naman ako importante sa buhay mo di ba?" Sambit ng isang boses na pamilyar mula sa likod ko
Tumingala ako at tumingin sa likod ko to confirm the voice
